కొన్ని కావాలంటే కొన్ని వదులుకోవాలి!

సినిమా పనుల్లో, సొంత పనుల్లో - ఒక కాన్సెప్ట్‌తో - ముందుకెళ్తున్నాను. సుమారు ఒక 90 రోజుల తర్వాత, నవంబర్ చివరలో మళ్ళీ ఇక్కడ కలుస్తాను. అప్పటిదాకా పెద్దగా ఇటువైపు రాకపోవచ్చు. 

బ్లాగింగ్ వదిలెయ్యలేను. చిన్న గ్యాప్ అంతే.   

కట్ చేస్తే -

నిన్న మా ఆఫీసులో ప్రదీప్, నేను కలిసి చాలా విషయాలు చర్చించుకున్నాం. వాటిలో నాకు బాగా నచ్చిన టాపిక్ - వాట్సాప్‌ను వదిలెయ్యడం! అవసరమైతే ఈమెయిల్ ఉండనే ఉంది. ఈమెయిల్లో ప్రతి కంటెంట్ భద్రంగా ఉంటుంది. సెర్చ్ చెయ్యడం కూడా ఈజీ.   

ఇంకొకటి - నా ఫేవరేట్ నోకియా 3360 కొనుక్కొని తిరిగి ఆ డిస్ట్రాక్షన్ లేని రోజుల్లోకి వెళ్ళిపోవడం! 

ఈ స్మార్ట్ ఫోన్స్ చేసే పనులన్నిటి కోసం మనకు ల్యాప్‌టాప్స్ ఎలాగూ ఉన్నాయి.

ఇలాంటివి ఇంక చాలా ఉన్నాయి... మన జీవితాల్ని మనం ఎంజాయ్ చెయ్యకుండా, మంచి జ్ఞాపకాలను మిగుల్చుకోకుండా మింగేస్తున్నవి... 

Catch you later. 

జ్ఞాపకాలే బాగుంటాయ్!

మా అమ్మానాన్నలకు మేం అందరం అబ్బాయిలమే. నాకు కూడా ఇద్దరూ అబ్బాయిలే.  

ఇది ఒక లోటు అని మా పేరెంట్స్ ఇద్దరూ బాగా ఫీలవుతుంటే నేను లైట్ తీసుకునేవాణ్ణి. కాని, ఇంట్లో ఒక అమ్మాయైనా లేకపోవడం నిజంగా లోటేనని కొన్ని కొన్ని సందర్భాల్లో లోపల్లోపలే బాగా ఫీలయ్యేవాణ్ణి.

కొన్ని షేర్ చేసుకోడానికో, కొన్ని దాచుకోడానికో, కొన్ని సహాయాలు అడగడానికో... ఒక అక్కో చెల్లో నిజంగా అవసరం. 

నా జీవితంలోని ఒకటి రెండు అతి ముఖ్యమైన సందర్భాల్లో నేను ఇది బాగా ఫీలయ్యాను. కాని, ఎప్పుడూ ఎవ్వరిదగ్గరా బయటపడలేదు.

 

కట్ చేస్తే - 

మా చిన్నప్పుడు (వరంగల్లో) మా చిన్నమ్మల కూతుళ్ళు - ఇందిర, మంజుల - ఇద్దరూ ప్రతి రాఖీ పండుగకు టంచన్‌గా టైమ్‌కు మా ఇంటికి వచ్చేవాళ్ళు. వాళ్ళు ఎప్పుడొస్తారా అని ఎదురుచూసేవాళ్ళం. ఈసారి ఏ మాడల్ రాఖీలు తెస్తారా అని గెస్ చేస్తుండేవాళ్లం. చాలా ఆనందంగా గడిచేది. 

ఇలాంటిదే - ప్రతి మూడేళ్ళకో, నాలుగేళ్ళకో ఒకసారి "కుడుకలు ఇవ్వటం" అనే పండుగ లేదా సీజన్ ఒకటి వచ్చేది. ఇందిర, మంజుల వచ్చి మాకు కుడుకలు ఇచ్చి, నోటి నిండా చక్కెర పోసేవారు. ఈ పండుగ సమయంలో కూడా ఇందిర, మంజుల ఎప్పుడొస్తారా అని ఎదురుచూసేవాళ్లం మేము. 

కట్ చేస్తే - 

1983లో నేను వరంగల్ వదిలేసి హైద్రాబాద్‌కు వచ్చాను...

హైద్రాబాద్‌లో నేను హెచ్ ఎం టి లో పనిచేస్తున్నప్పుడు నా రూమ్‌కు పోస్ట్ ద్వారా వచ్చేవి రాఖీలు. తర్వాత యూనివర్సిటీలో చదువుకొంటున్నప్పుడు ఓయూలో నా హాస్టల్‌కు కూడా పోస్ట్‌లో వచ్చేవి రాఖీలు. తర్వాత నేను నవోదయ విద్యాలయ, గుంటూరులో పనిచేస్తున్నప్పుడు, ఆలిండియా రేడియో ఎఫ్ ఎం కర్నూల్లో పనిచేస్తున్నప్పుడు కూడా మా ఇందిర, మంజుల రాఖీలను పోస్టులో కనీసం ఒకరోజు ముందుగానే చేరేలా పంపేవాళ్ళు. నా పెళ్లయిన కొత్తలో కూడా ఒకటి రెండేళ్ళు రాఖీలు హైద్రాబాద్‌కు పోస్టులో వచ్చాయి. 

 

అంతే గుర్తుంది.

క్రమంగా రాఖీలు పోస్టులో రావడం ఆగిపోయింది. కుడుకలు ఇచ్చే పండుగ గురించి పూర్తిగా మర్చిపోయాను. 

తర్వాత్తర్వాత మేము కలుసుకున్నది కూడా చాలా తక్కువసార్లే. 

వరంగల్‌లోని మా బంధువులందరితో దాదాపు నా కనెక్షన్ కట్ అయిపోయింది. ఏ స్థాయిలో కట్ అయిపోయిందంటే - అక్కడ వరంగల్లో ఏదైనా ఫంక్షన్ అయితే పిలవడానికి కూడా నేను గుర్తుకురానంతగా! 

ఒకవేళ గుర్తుకొచ్చినా - ఏ వాట్సాప్‌లోనో ఒక మెసేజ్ (కాల్ కూడా కాదు!) పెట్టేసి వదిలేసేటంతగా!!

 

ఎవరో థర్డ్ పర్సన్ ఒక ఆరు నెలల తర్వాత చెప్తే గాని నాకు తెలవటం లేదు... కొన్ని ఫంక్షన్స్ జరిగాయని, వాటికి కనీసం నన్ను పిలవలేదని! 

అసలు అలాంటి బంధుత్వాలు అవసరమా అన్నది నా హంబుల్ కొశ్చన్... 

అయితే - ఇది ఎవ్వరి మీదా నా కంప్లైంట్ కాదు.

 

జస్ట్... మన ఆలోచనల్లో, మన జీవనశైలిలో వచ్చిన మార్పు గురించి ఒక అవలోకనం చేసుకోవడం. 

అంతే. 

మానవసంబంధాలను అమితంగా ప్రభావితం చేసిన ఈ మార్పు గురించి నేనిప్పుడసలు ఏమాత్రం బాధపడటం లేదు. 

ఎందుకంటే - ఎవరు ఎలా మారినా, ఏవి ఎలా మారినా - అవన్నీ చిన్నప్పటి నా జ్ఞాపకాలను ఏ మాత్రం మార్చలేవు.

ఆ జ్ఞాపకాలు చాలు నాకు.    

Happy Onam !! (Photo Blog - 45)

 

#HappyOnam #Onam #HappyOnam2023 #OnamVibes #KalyaniPriyadarshan
#PhotoBlog #ManoharChimmani #Manoharam 

"కొత్త" ఆర్టిస్టులు, టెక్నీషియన్స్, చీఫ్ టెక్నీషియన్స్ కోసం ఆడిషన్స్, ఇంటర్వ్యూలు!

"కొత్త" ఆర్టిస్టులు, అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్స్, స్క్రిప్ట్ రైటర్స్, లిరిక్ రైటర్స్, సింగర్స్, మ్యూజిక్ డైరెక్టర్స్ ఎట్సెట్రా కోసం వచ్చే శుక్రవారం 1 సెప్టెంబర్ నుంచి మా ఆఫీసులో ఆడిషన్స్, ఇంటర్వ్యూలు జరుగబోతున్నాయి. 

ఆయా విభాగాల్లో తగిన అర్హతలు ఉండి - అవకాశం కోసం ఎదురుచూస్తున్న "న్యూ టాలెంట్" టచ్‌లో ఉండండి. ఇక్కడే వాటికి సంబంధించిన యాడ్స్ దేనికదే ఇస్తుంటాము. వాటిలో చెప్పిన విధంగా అప్లై చేసుకోండి. కాల్స్ చేయవద్దు. మేం ప్రాథమికంగా ఎన్నిక చేసినవారికి మా ఆఫీసు నుంచి కాల్ వస్తుంది. వాళ్ళు మాత్రమే ఆడిషన్/ఇంటర్వ్యూకి రావచ్చు.  

కట్ చేస్తే -

మా #ManutimeMovieMission ప్రొడక్షన్ హౌజ్ నుంచి ప్రతిష్టాత్మకంగా మల్టిపుల్ ఫిలిం ప్రాజెక్టులను ఒకేసారి సెప్టెంబర్‌లో ప్రారంభించబోతున్నాము. ఈ నేపథ్యంలో - వివిధ విభాగాల్లో మాకు "కొత్త" ఆర్టిస్టులు-టెక్నీషియన్స్, చీఫ్ టెక్నీషియన్స్ అవసరం చాలా ఉంటుంది. 

నా గత చిత్రాల ద్వారా ఇప్పటికే 55+ కొత్త ఆర్టిస్టులను, టెక్నీషియన్స్‌ను పరిచయం చేశాను. వీరిలో హీరోలు, హీరోయిన్స్, విలన్స్, సపోర్టింగ్ ఆర్టిస్టులు, డాన్స్ మాస్టర్స్, కెమెరామెన్, మ్యూజిక్ డైరెక్టర్స్, ఎడిటర్స్... ఇలా ఎందరో ఉన్నారు. నిజంగా మీలో టాలెంట్ ఉండి, సినిమాల్లో ఏదైనా సాధించాలన్న తపన, మంచి డిసిప్లిన్, మంచి కమ్యూనికేషన్, చెదరని ఏకాగ్రత ఉన్నట్టయితే మీరూ రేపు నా కొత్త సినిమా ద్వారా ఫిలిం ఇండస్ట్రీకి పరిచయం కావచ్చు! 

ఆల్ ద బెస్ట్!!  

సొంత పైత్యం వేరు, సినిమా వేరు! - 2

అంతా కలిపి వీళ్ళొక 50 మంది ఉంటారు. సినిమాల గురించి వీళ్ళు రాసే రాతలు చదివి ఆహా ఓహో అనేవాళ్ళు ఇంకో 100 మంది ఉంటారు. ఈ 150-200 మంది కొనే టికెట్స్‌తో సినిమాలు హిట్లు కావు. వీరి అభిరుచి, వీరి ఆలోచనా విధానం ఒక సినిమా విజయానికి కొలమానాలు కాలేవు.

కట్ చేస్తే - 

పింక్ సినిమాను తెలుగులో పింక్‌లా తీయలేదు అంటాడొక రివ్యూయర్. హిందీ పింక్ కాన్సెప్టును తెలుగులో పవన్ కళ్యాణ్‌తో ఎలా తీస్తే విజయం సాధిస్తుందో ఆ రైట్స్ కొనుక్కున్న ప్రొడ్యూసర్, డైరెక్టర్స్‌కు ఒక స్పష్టమైన ఐడియా ఉంటుంది. అది వాళ్ళ విజన్, వాళ్ళ ఇష్టం. అంతే కాని - పింక్‌ను పింక్‌లా తీయడానికి కోట్లు పెట్టి తెలుగు రైట్స్ కొనుక్కొవడం ఎందుకు... 2 లక్షలు పెట్టి డబ్బింగ్ చేస్తే సరిపోతుంది. 

బేబీ సినిమాకు వంద కోట్లు ఎలా వచ్చాయి అంటాడొకాయన. ఇంకొకాయన నేను మొదటి ఇరవై నిమిషాలకే నిద్రపోయాను అంటూ రాసుకొస్తాడు. మీ రాతల్లోనే ఉంది కదా... మీ ఆలోచనలకు, రివ్యూలనబడే మీ సోకాల్డ్ రాతలకు - సినిమా విజయాలకు అసలు సంబంధమే లేదని!

సినిమా బేసిగ్గా ఒక ఎంటర్‌టైన్‌మెంట్ మీడియా. పాఠాలు చెప్పే టీచర్ కాదు. నీతి బోధనలు చేసే గురువు కాదు. ఈ స్పృహతో రివ్యూలు రాసేవాళ్ళు కొందరే ఉంటారు. అలాంటి రివ్యూల వల్ల ఏదైనా ఉపయోగం ఉంటుంది. మిగిలినవాళ్ళు రాసే రివ్యూలు అసలు రివ్యూలు కాదు. జస్ట్ బుల్‌షిట్. 

ఫిలిం మేకర్స్ అయినా, రైటర్స్ అయినా, రివ్యూయర్స్ అయినా... ఎప్పటికప్పుడు అప్‌డేట్ అవుతుండాలి. యాండ్రాయిడ్ ఫోన్స్, ఐఫోన్స్ మాత్రం వాడతాం కాని, అంతే అడ్వాన్స్‌డ్‌గా మేం ఆలోచించం అంటే అంతకంటే చెత్త హిపోక్రసీ ఇంకోటి ఉండదు.   

సొంత పైత్యం వేరు, సినిమా వేరు! - 1

సినిమా అనేది నాలుగు గోడల మధ్య కూర్చొని రాసుకొనే కవిత్వం కాదు, కథ కాదు. 

మనిష్టం, అవి ఎలాగైనా రాసుకోవచ్చు. 

వీటిల్లో మన ఇజాలు, మన ఇష్టాలు, మన ఇంక్లినేషన్స్, మన బయాస్‌లు, మన హిపోక్రసీలు, మన ఫాల్స్ ప్రిస్టేజ్‌లు, మన కులాలు-మతాలు-ప్రాంతాల గ్రూపులు... అన్నీ మనకు తెలిసో తెలీకుండానో దింపుతాం. తప్పేం లేదు. అది మనిష్టం.  

మన గ్రూపువాడు ఆహా ఓహో అంటాడు. ఇంకో గ్రూపువాడు విమర్శిస్తాడు. అక్కడితో అయిపోతుంది. ది ఎండ్. ఎవ్వరికీ నయా పైసా నష్టం లేదు. 

కట్ చేస్తే -  

సినిమా అలా కాదు. 

దీని వెనుక కోట్ల పెట్టుబడి ఉంటుంది. కనీసం ఒక వందమంది జీవితాలుంటాయి. 

సినిమా ప్రధానోద్దేశ్యం జనబాహుళ్యానికి నచ్చడం, హిట్ కొట్టడం. పెట్టిన కోట్లు నష్టపోకుండా వెనక్కి తెచ్చుకోడం, లాభాలు సంపాదించడం. డబ్బుతోపాటు పేరు దానికదే ఫాలో అవుతుంది. అది వేరే విషయం. 

ఒక పక్కా కమర్షియల్ యాక్టివిటీ.
ఆర్ట్.
బిగ్ బిజినెస్. 

ఈ ప్రాథమిక వాస్తవం అర్థం చేసుకోకుండా- ఈ మాత్రం అవగాహన లేకుండా - సినిమాలపై రాసే సోకాల్డ్ రివ్యూలైనా, రాతలైనా జస్ట్ బుల్‌షిట్. 

అంతే. 

(ఈ టాపిక్ కనీసం ఇంకో 2 పోస్టులవచ్చు! సో, ఇంకా వుంది...)     

ఫిలిం ఇండస్ట్రీలో మీ ప్రవేశానికి నిజంగా పనికొచ్చే కోచింగ్

హైద్రాబాద్‌లోని ప్రముఖమైన కొన్ని ఫిలిం ఇన్‌స్టిట్యూట్స్‌లో ఫీజు 10 లక్షల నుంచి 27 లక్షల వరకు ఉంది.  

ఇవి కాకుండా - ఇంకో డజన్ పేరున్న ఫిలిం ఇన్‌స్టిట్యూట్స్ ఉన్నాయి. వాటిలో ఫీజు 10 వేల నుంచి, లక్ష, 2 లక్షలు, 3 లక్షలు, 5 లక్షల వరకు ఉంది. 

ఈ ఇన్‌స్టిట్యూట్స్ అన్నిట్లోను ఎవరికి సాధ్యమైనంత లెవెల్లో వారు బాగానే కోచింగ్ ఇస్తారు. క్లాస్‌రూం టీచింగ్ ఉంటుంది. కెమెరాతో ప్రాక్టికల్స్ ఉంటాయి. (ఒకటి రెండు ఇన్‌స్టిట్యూట్స్‌లో అడ్మిషన్ అవగానే - నా "సినిమాస్క్రిప్టు రచనాశిల్పం" పుస్తకం జిరాక్స్ కాపీ కూడా ఒకటి ఫ్రీగా ఇస్తున్నారు.)

అదంతా ఓకే. 

కోర్స్ అయిపోతుంది. సర్టిఫికేట్ చేతికొస్తుంది. 

వాట్ నెక్స్‌ట్?  

"ఒక్క చాన్స్" కోసం మళ్ళీ అదే ఫిలిం ప్రొడక్షన్ ఆఫీసుల చుట్టూ తిరగాల్సిందే. 

ఫిలిం నగర్, శ్రీనగర్ కాలనీ, యూసుఫ్‌గూడ, గణపతి కాంప్లెక్స్, మణికొండ...

సంవత్సరాలు గడిచిపోతుంటాయి. తెలియకుండా డబ్బు లక్షల్లో ఖర్చయిపోతుంటుంది. 

ఆ ఒక్క చాన్స్ మాత్రం రాదు. 

ఈ రొటీన్ బ్రేక్ చెయ్యడానికి డిజైన్ చేసిందే నా "ఇన్-ఫిలిం కోచింగ్".

ఇప్పుడు నేను చేస్తున్న నా ఫీచర్ ఫిలిం టీమ్‌లో మెంబర్‌గా చేరి - యాక్టింగ్, స్క్రిప్ట్ రైటింగ్, డైరెక్షన్ విభాగాల్లో నేరుగా పని చేస్తూ నేర్చుకొనే అవకాశం ఇప్పుడు మీ ముందుంది.

ఫిలిం ఇండస్ట్రీకి నిజంగా పనికొచ్చే కోచింగ్, ఒక్క చాన్స్, స్క్రీన్ మీద మీ టైటిల్ కార్డు... ఈ మూడూ ఒకే ఒక్క మీ నిర్ణయంతో 6 నెలల్లో మీ సొంతమవుతాయి.   

కట్ చేస్తే -  

ఈ కోచింగ్ ఫ్రీ కాదు.    

కనీసం ఒక 5 నుంచి 10 ఏళ్ళ మీ సమయాన్ని, మీ డబ్బును సేవ్ చేసే ఈ కోచింగ్‌కు ఫీజు ఉంటుంది. దాన్ని మీరు అడ్మిషన్ అప్పుడు మొత్తం ఒకేసారి కట్టాల్సి ఉంటుంది.     

అలాగని, అప్లై చేసి ఫీజు కట్టే ప్రతి ఒక్కరికీ ఈ అవకాశం ఇవ్వలేం. 

ఎన్నిక చేసిన అతి కొద్దిమందికి మాత్రమే ఈ అవకాశం. 

ఆసక్తి ఉందా? ఈరోజే నిర్ణయం తీసుకోండి...  

ముంబైలో 60 కోట్ల విలువైన సొంత బంగళాలో ఫిలిం ప్రొడక్షన్ ఆఫీస్ ఎవరికుందో మీకు తెలుసా?

ఎక్కడో హిమాచల్ ప్రదేశ్ నుంచి ఒంటరిగా ముంబై వచ్చింది. అప్పుడు ఇంగ్లిష్ కూడా సరిగ్గా రాదు. అందరూ హేళన చేసేవాళ్ళు "నువ్వేం హీరోయిన్ అవుతావ్" అని. భరించింది. 

ఆ స్టేజి నుంచి - ఇండస్ట్రీలో ప్రతి ఒక్క సమస్యను ఒంటరిగా, ధైర్యంగా ఎదుర్కొంది.  

వ్యక్తిగత జీవితంలో రిలేషన్‌షిప్స్ సమస్యలను కూడా ఒంటరిగా అధిగమించింది. 

తాను అనుకున్నది సాధించింది.

బాలీవుడ్‌లో ఒక టాప్ రేంజ్ హీరోయిన్ స్థాయికి ఎదిగింది. హీరోయిన్‌గా కలెక్షన్స్ రికార్డ్స్ అప్పట్లోనే సాధించింది. 

హీరోయిన్‌గా నటిస్తూనే - డైరెక్టర్ అయింది. రైటర్ అయింది. ప్రొడ్యూసర్ అయింది.   

పద్మశ్రీ తెచ్చుకొంది. 

3 జాతీయ అవార్డులు, 4 ఫిలిం ఫేర్ అవార్డులు కూడా సాధించింది. 

ప్రొడ్యూసర్‌గా ముంబైలోనే 60 కోట్ల విలువైన సొంత బంగళాలో తన సొంత ప్రొడక్షన్ ఆఫీసు ప్రారంభించింది. 

తను సాధించిన ఈ మైల్‌స్టోన్స్ అన్నింటి వెనుక - తన 15 ఏళ్ల ఫిలిం ఇండస్ట్రీ జీవితపు మర్చిపోలేని అనుభవాలున్నాయి. ఘోరమైన అవమానాలున్నాయి. అంతులేని సంఘర్షణ ఉంది.     

కట్ చేస్తే - 

తను ఇప్పుడు ఏ పార్టీకి సపోర్ట్ ఇస్తోంది అన్నది నాకు అనవసరం. అది పూర్తిగా ఆమె వ్యక్తిగతం. అసలు తను ఆ పార్టీకి కనెక్ట్ కాకముందే ఇవన్నీ సాధించింది. అది వేరే విషయం. 

కాని - సక్సెస్ సైన్స్ పాయింటాఫ్ వ్యూలో మాత్రం తనది ఒక రాగ్స్ టు రిచెస్ స్టోరీ.     

గట్స్. 

విల్ పవర్. 

అన్-డివైడెడ్ ఫోకస్.  

కంగనా రనౌత్.  

ఫిలిం ఇండస్ట్రీలో ఇలాంటి స్నేహసౌరభాలు కూడా ఉంటాయి!

సినిమాఫీల్డులో నిజంగానే కొంచెం 'మెటీరియలిస్టిక్'  ఫ్రెండ్‌షిప్స్ ఎక్కువ. నాకున్న అతి స్వల్పమైన అనుభవంలోనే ఇలాంటి ఫ్రెండ్‌షిప్స్ ఎన్నో చూశాను. 

మనతో సినిమా జరుగుతున్నంత సేపు ఫ్రెండ్‌షిప్ వేరేగా ఉంటుంది. ఒకసారి పని అయిపోయిందా... ఇంక అంతే! 

> అప్పటిదాకా పొద్దునలేస్తే వాట్సాప్‌లో, ఫేస్‌బుక్‌లో విష్ చేసినవాళ్లు ఉన్నట్టుండి నన్ను మర్చిపోతారు. ఇప్పుడు నా మెసేజ్‌కు రిప్లై ఇవ్వటమే వారికి చాలా కష్టంగా ఉంటుంది.

 

> అప్పటిదాకా దగ్గినా తుమ్మినా కాల్ చేసినవాళ్ళకు, పని అయిపోయాక వాళ్ల కాంటాక్ట్స్‌లో నా నంబర్ కనిపించదు. నాకు ఒక్క కాల్ రాదు. నేను కాల్ చేస్తే ఏదో సో సో... ఎప్పుడెప్పుడు పెట్టేసేద్దామా అనే!

> "నాకు అరవింద్ తెలుసు, రాజు తెలుసు, శిరీష్ తెలుసు, సురేష్‌బాబుతో మొన్నే ఒక మీటింగ్ అయింది, సో అండ్ సో నేనూ కలిసి మందు కొడతాం తెలుసా" అని నేను మొదటి చాన్స్ ఇచ్చిన తర్వాత నాతో కోతలు కోసినవాళ్లు, ఇండస్ట్రీలో పదేళ్లయినా రెండో చాన్స్ తెచ్చుకోలేదు. అదేంటో మరి!

 

> ప్యారడైజ్ రోడ్లమీద నాతో సరదాగా నడుస్తూ తిరిగి, కలిసి బీర్లు త్రాగి, బిర్యానీలు తిన్న హీరోలు ఉన్నట్టుండి ఏదీ గుర్తుకురాని గజినీలయిపోతారు. కలా, నిజమా?! 

> "వద్దురా బై, నాకది నచ్చదు" అని ఎంత మొత్తుకున్నా వినని నేను పరిచయం చేసిన ఒక విలన్... అప్పట్లో నేను కనిపించిందే ఆలస్యం... కాళ్లకి మొక్కేవాడు! రోజుకి డజన్ మెసేజెస్, అరడజన్ కాల్స్ చేసేవాడు. ఇప్పుడు కనిపించినా నేనెవరో తెలియనట్టు మరోవైపు తలతిప్పుకొని వెళ్ళిపోతాడు. అసలితను నేను పరిచయం చేసినతనేనా... అని నాకే డౌటొస్తుంది. 

> నేను సిల్వర్‌స్క్రీన్‌కు పరిచయం చేసిన ఒకరిద్దరమ్మాయిలు ఇప్పుడు యాంకర్స్‌గా మంచి స్థాయిలో ఉన్నారు. అప్రిషియేట్ చేస్తూ ఎప్పుడైనా విష్ చేద్దామన్నా అసలు సందివ్వరు. ఏంటంత ప్రాబ్లమ్?! 

> నేను పరిచయం చేసిన ముగ్గురు మ్యూజిక్ డైరెక్టర్లలో ఒకరు అప్పట్లో నా మెసేజ్ రీచ్ అవ్వకముందే ఫాస్ట్‌గా రిప్లై ఇచ్చేవాడు. ఇప్పుడు 3,4 రోజులయినా నా మెసేజ్ చూసుకోడు! అప్పుడు నేను కాల్ చేస్తే వెంటనే రెస్పాండ్ అయ్యేవాడు. ఇప్పుడసలు రెస్పాన్స్ ఉండదు. కట్ చేస్తాడు కూడా! కలిసి పనిచేద్దామనుకుంటే అతని బేసిక్ కమ్యూనికేషన్ కోసమే నేను బెగ్గింగ్ చెయ్యాల్సి వస్తోంది!     

    

పైన నేను చెప్పిందంతా జస్ట్ ఒక చిన్న శాంపుల్ మాత్రమే. గౌరవ సీనియర్లు ఈ టాపిక్ గురించి కథలుకథలుగా మరింత బాగా చెప్తారు. 

అయితే ఇదంతా నేనసలు పట్టించుకోను. ఇప్పుడు కూడా ఇదెందుకు రాస్తున్నానంటే దానికో కారణం ఉంది.

 

కట్ చేస్తే -  

సుమారు 18 ఏళ్లక్రితం, ఒక కార్పొరేట్ అసైన్‌మెంట్ మీద నేను వైజాగ్ వెళ్లినప్పుడు, స్టీల్‌ప్లాంట్ గెస్ట్ హౌజ్‌లో అనుకోకుండా నాకొక ఆర్టిస్టుతో పరిచయం అయింది.

అప్పుడు వాళ్ల సినిమా షూటింగ్ ఆ చుట్టుపక్కల జరుగుతోంది... 

రోజూ తెల్లవారుజామున, సాయంత్రం మేమిద్దరం కనీసం ఒక రెండు గంటలపాటు బుక్స్ గురించి, క్రియేటివిటీ గురించి, సముద్రం గురించి... బోలెడంత నాన్సెన్స్ మాట్లాడుకొనేవాళ్లం.

 

నాన్సెన్స్ అని ఎందుకంటున్నా అంటే, మామధ్య టాపిక్స్ ఒకచోటినుంచి ఇంకోచోటకి క్షణంలో అలా జంప్ అయ్యేవి!

 

బాగా నవ్వుకొనేవాళ్లం. కనీసం ఒక నాలుగు కాఫీలు పక్కాగా త్రాగేవాళ్లం.

గెస్ట్ హౌజ్ చుట్టూరా ఉన్న లాన్స్, లేదా లాంజ్, లేదా ఏదో ఒక రూం... మా మీటింగ్స్‌కు వేదికలయ్యేవి.

 

ఒకవైపు వాళ్ల టీమ్, మరోవైపు నా కొలీగ్స్ మా ఇద్దరి చర్చలను చాలా విచిత్రంగా చూసేవాళ్లు. కాని, అవన్నీ పట్టించుకొనే లోకంలో మేం అసలు ఉండేవాళ్లం కాదు.

కాని - తనని పిలవడానికి కూడా బాగా ఇబ్బందిగా ఫీలవుతూ, ఆ ఆర్టిస్టు పట్ల వారు చూపే అభిమానం, గౌరవం నాకు బాగా అర్థమయ్యేవి. 

అక్కడినుంచి ఫాస్ట్ ఫార్వార్డ్ చేస్తే... 18 ఏళ్ల తర్వాత కూడా మా ఇద్దరి మధ్య స్నేహం ఇంకా కొనసాగుతూనే ఉంది.

 

"ఏం చేస్తున్నావ్... ఎలా ఉన్నావ్... యాక్సిడెంట్ తర్వాత సర్జరీ అయిన కాలు నొప్పి పూర్తిగా తగ్గిందా లేదా... పెండింగ్ సర్జరీ ఏమయింది... ఇప్పుడేం బుక్ చదువుతున్నావ్... ఏదైనా రాస్తున్నావా... ఎందుకని నువ్వు రైటింగ్‌ను సీరియస్‌గా తీసుకోవు... బ్లా బ్లా బ్లా..." 

దాదాపు 18 ఏళ్ళు దాటినా - ప్రతి సంవత్సరం లాగే ఈ సంవత్సరం కూడా - మొన్న పొద్దుటే ఒకరికొకరం వాట్సాప్‌లో విషెస్ చెప్పుకొన్నాం. 

ఆ ఆర్టిస్టు అప్పుడూ బిజీనే, ఇప్పుడూ బిజీనే. అయినా - అంత బిజీలో కూడా - ఎక్కడో 650 కిలోమీటర్ల దూరం నుంచి ఒక స్నేహపూర్వక కాల్... ఫ్రెండ్‌షిప్‌డే విషెస్... ఓ గంటసేపు మా ట్రేడ్‌మార్క్ క్రియేటివ్ కబుర్లు... నవంబర్‌కి ఈసారి - అయితే గోవా "IFFI" లో, లేదంటే పాండిచ్చేరిలో కల్సుకోవాలన్న ప్లాన్... 

ఫిలిం ఇండస్ట్రీలో ఇలాంటి స్నేహసౌరభాలు కూడా ఉంటాయి. 

ఇలాంటి జ్ఞాపకాలే మనతో ఉండేవి. 

మిగిలిందంతా జస్ట్ బుల్‌షిట్.  

మనమీద మనమే జోకులేసుకోగల సత్తా కూడా మనకుండాలి!

సినిమా ఫీల్డు అంటే అందరికీ చిన్న చూపు ఉంటుంది. అందరూ తిడతారు, సెటైర్లు వేస్తారు, నానా చెత్త మాట్లాడతారు. కాని, ప్రపంచంలో ఏ ఫీల్డు అయినా సినిమా ఫీల్డు లాంటిదే.

ఇక్కడుండే అన్‌సర్టేనిటీ ప్రతి ఫీల్డులోనూ ఉంటుంది. ఇక్కడుండే లాభనష్టాలు కూడా అన్ని ఫీల్డుల్లో ఉండేవే. బయటి ఫీల్డుల్లో జరగని తప్పులు, రాజకీయాలేవీ ఇక్కడ జరగవు.

ఒప్పుకోడానికి ఇష్టం ఉండదు అంతే.

అందరూ ఈ ఫీల్డు మీద పడి ఏడవడానికి ఒకే ఒక్క కారణం ఏంటంటే – ఇక్కడ గ్లామర్ ఉంది. సెలబ్రిటీ స్టేటస్ ఉంది. ఇక్కడ చీమ చిటుక్కుమన్నా బ్రేకింగ్ న్యూస్ అవుద్ది. అంతకంటే పెద్ద చీమలు బయట వంద గుటుక్కుమన్నా అసలు పట్టించుకోరు. ఇదొక్కటే తేడా. ఇంతకంటే ఏం లేదు.

కట్ చేస్తే –

ఫిలింనగర్ అంటేనే సినిమా. అదో మరో ప్రపంచం. ప్రతిరోజూ వందలాదిమంది ఈ ఫీల్డులో ప్రవేశించాలని, తెరమీద కనిపించాలని, తెరవెనుక నగిషీలు చెక్కాలని, సెలబ్రిటీలు కావాలని కలలు కంటూ ఎక్కడెక్కడినుంచో ఇక్కడికి వస్తుంటారు.

అన్ని ఫీల్డుల్లాగే – ఈ ఫీల్డులో కూడా అతి తక్కువమందిని మాత్రమే ఆ అదృష్టం వరిస్తుంది. దాని వెనుక ఎన్నో నిద్రలేని రాత్రులుంటాయి. ఆకలి కేకలుంటాయి. అవమానాల గాయాలుంటాయి. అప్పుల బాధలుంటాయి. ఆత్మహత్యల గాథలుంటాయి.

అయినా సరే – అవన్నీ దిగమింగుకుంటూ రేపటి మీద ఆశతో నవ్వుతూ, తుళ్ళుతూ బ్రతుకుతుంటారు. తమ మీద తామే జోకులు వేసుకొంటూ ఎప్పటికప్పుడు ఎనర్జైజ్ అవుతుంటారు.

వీళ్లల్లో కొందరు మాత్రం రేపటి ఆర్టిస్టులు, స్టార్లు, డైరెక్టర్లు, టెక్నీషియన్లూ, అసిస్టెంట్లూ అవుతారు. మిగిలినవాళ్ళు ఎప్పటికయినా ఏదో ఒకటి అవుతామన్న అశతో – యూసుఫ్ గూడా బస్తీలో, గణపతి కాంప్లెక్స్ చుట్టూరా, శ్రీనగర్ కాలనీ- ఫిలింనగర్-జుబ్లీ హిల్స్ రోడ్లల్లో... ఎవర్నీ పట్టించుకోకుండా... కుంభమేళాలో నాగసాధువుల్లా వాళ్ల లోకంలో వాళ్ళు తిరుగుతూ ఉంటారు.

ఈ నేపథ్యంలో నేనొక లైటర్‌వీన్ మైక్రో కథల సీరీస్ రాయాలని ఆ మధ్య ప్లాన్ చేసుకున్నాను...

 

ఫిలింనగర్ డైరీస్!

ఇంతకుముందు ఒకట్రెండు రాశాను. ఇప్పుడు పూర్తిగా రెగ్యులర్‌గా సినిమాలు చేసే పనిలో కూడా బిజీగా ఉన్నాను కాబట్టి - మైక్రో కథలే కాబట్టి, అప్పుడప్పుడూ ఫాస్ట్‌గా రాయగలను.   

నాకు వీలున్నప్పుడల్లా రాసే ఈ మైక్రో కథలను నా బ్లాగ్‌తో పాటు, ఇన్‌స్టాగ్రామ్, ఎక్స్ లో కూడా షేర్ చేస్తాను.    

 

ఈ మైక్రో కథలు జస్ట్ ఫర్ ఫన్. ఎవర్నీ ఉద్దేశించి రాస్తున్నవి కాదు. అలాగని ఊహించి రాస్తున్నవి కూడా కాదు.

పచ్చి నిజాలు. 

మనమీద మనమే జోకులేసుకోగల సత్తా కూడా మనకుందని గుర్తుకుతెచ్చుకోవడం. గౌరవ సీనియర్లూ, ప్రియమైన జూనియర్లూ, కొత్తవాళ్ళూ ఎంజాయ్ చేస్తారని నమ్మకం. 

 

అలాగే, మీరు కూడా... 😊 

ప్రపంచంలో నంబర్ వన్ దమ్మున్న పెట్టుబడిదారుడు ఎవరు?

"తెలుగు సినిమాలలో నిర్మాతలు రెండే రకాలు..

1. డబ్బులు పెట్టి పోగొట్టుకున్న వాళ్లు

2. పోగొట్టుకోడానికి డబ్బులు పెడుతున్న వాళ్లు"

పొద్దున్నే ఫేస్‌బుక్‌లో ఆత్మీయ దర్శక మిత్రులు వి యన్ ఆదిత్య గారి పోస్టు చూశాక ఇది రాస్తున్నాను. 

కట్ చేస్తే - 

లిస్ట్ లోని పై రెండింటికి తోడు, నా పాయింటాఫ్ వ్యూలో ఇంకో 3 కేటగిరీలను కూడా చేరుస్తూ ఇక్కడ రాస్తున్నాను.  

తెలుగు సినిమాల్లో అయినా, ఇంకెక్కడయినా... నిర్మాతలు 5 రకాలు:

1. డబ్బులు పెట్టి పోగొట్టుకున్నవాళ్లు

2. పోగొట్టుకోడానికి డబ్బులు పెడుతున్నవాళ్లు

3. పోగొట్టుకున్న చోటనే రాబట్టుకోవచ్చని మళ్ళీ పెట్టేవాళ్ళు 

4. హిట్టూ ఫట్టులతో సంబంధం లేకుండా లెక్కప్రకారం సంపాదించుకునేవాళ్ళు 

5. సినిమా ప్రొడ్యూసింగ్ అడ్డం పెట్టుకొని ఇతర వ్యాపారాల్లో భారీగా ఎదిగేవాళ్ళు 

ఈ లిస్టుని నేను చాలా పాజిటివ్ దృక్పథంతో రాశాను. 

అవగాహన, ఆత్మవిశ్వాసం, విజన్... ఈ మూడూ కలిస్తే ప్రొడ్యూసర్. 

ఆత్మవిశ్వాసం మితిమీరితేనే కష్టం. పై లిస్టులోని 1,2,3 ల్లో కొట్టుమిట్టాడాల్సి వస్తుంది. ఆ మొదటి మూడిట్లోనే ఎక్కడో చోట సెట్ అయిపోవాల్సి వస్తుంది.  

ఫిలిం ప్రొడ్యూసింగ్ అనేది గాంబ్లింగ్ కాదు. ఒక విజన్ మీద పెట్టే పెట్టుబడి. 

దీనికి చాలా గట్స్ ఉండాలి. ఉల్టాపుల్టా అయితే తట్టుకొనే దమ్ముండాలి. ఈ రెండిటినీ హాండిల్ చేయగల కిల్లర్-ఇన్‌స్టిన్‌క్ట్ మైండ్‌సెట్ ఉండాలి. 

అంతకుముందు "ప్రొడ్యూసింగ్ మనకెందుకులే" అని భయపడేవాణ్ణి. కాని - క్లింట్ ఈస్ట్‌వుడ్, మణిరత్నం, పూరి జగన్నాథ్ వంటి గట్సీ ఫిలిం మేకర్స్ కొందరి ఆలోచనా విధానం, ప్రొఫెషనల్ వర్కింగ్‌స్టయిల్ చూశాక ఈ విషయంలో నా ఆలోచన పూర్తిగా మారింది.

ఇప్పుడు నేను ప్రొడ్యూసర్‌గా కూడా సినిమాలు చేస్తున్నాను. నా ప్రొడక్షన్ హౌజ్‌ను ఒక రేంజ్‌లో డెవలప్ చేయబోతున్నాను. 

మనీ కావాలి నిజమే. కాని, దాన్ని మించిన మైండ్‌సెట్ కూడా చాలా ముఖ్యం.       

గత 14 నెలలుగా ఒక రియల్ ఎస్టేట్ కంపెనీకి ఎం డి గా కూడా పని చేస్తున్న నేపథ్యంలో - రియల్ ఎస్టేట్‌నూ దాంతో పాటు మరెన్నో వ్యాపారాలనూ చాలా దగ్గరనుంచి అధ్యయనం చేసే అవకాశం నాకు దొరికింది. ఈ అధ్యయనంలో నేను తెలుసుకున్న నిజం ఏంటంటే - రియల్ ఎస్టేట్ సహా చాలా వ్యాపారాల్లో ఉన్న గందరగోళం కంటే ఫిలిం ప్రొడ్యూసింగ్‌లో ఉన్న గందరగోళం చాలా చాలా తక్కువ. 

ఈ నేపథ్యంలో - 

"ఒక్క సినిమా నిర్మాతే "ప్రపంచంలో నంబర్ వన్ దమ్మున్న పెట్టుబడిదారుడు" అని ఇప్పుడు నేను చాలా కాన్‌ఫిడెంట్‌గా చెప్పగలను.  

ఫోటో బ్లాగ్ - 22

#Kajal #AditiRao #Tamanna #BeautyInOneFrame

#Manoharam #PhotoBlog #ManoharChimmani

ఒకే ఒక్కసారి ఫిలిం డైరెక్టర్ అయి చూడు!

సుమారు ఏడేళ్ళ క్రితం నా సినిమాలో పనిచేసినప్పుడు జరిగిన ఒక చిన్న అసౌకర్యం గురించి, అప్పుడు నా టీమ్‌లో పనిచేసిన మా అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ ఒకతను ఇవాళ నాకు ఉన్నట్టుండి ఒక వాట్సాప్ మెసేజ్ ద్వారా గుర్తుచేశాడు! 

దేశంలో ఇప్పుడు టాప్ పొజిషన్‌లో ఉన్న డైరెక్టర్స్ అందరూ అంతకు కనీసం వందరెట్ల అసౌకర్యాలు, కష్టాలు అనుభవించి గాని వారు ఇప్పుడున్న ఉన్నత స్థాయికి రాలేదన్నది నా పాయింట్. 

కాని, నేనలా చెప్పలేదు అతనికి. 

అతను నన్ను హర్ట్ చేసినా, నేనతన్ని ఏదో ఒక మాట అని హర్ట్ చెయ్యలేకపోయాను. నా యాటిట్యూడ్ అది కాదు. 

అతనొక మంచి టెక్నీషియన్ కూడా. ఏదైనా ఒక పని నేను అతనికి చెప్తే, మళ్ళీ ఇంక దాని గురించి నేను ఆలోచించే అవసరాన్ని ఇచ్చేవాడు కాదు. అలాంటి వాడు... సడెన్‌గా నేను ఎక్కడున్నాను, ఏం చేస్తున్నాను, ఏ పనిలో ఉన్నాను, ఏదైనా డిస్టర్బ్ అవుతుందా అన్న ఆలోచన లేకుండా... ఠకీమని ఇలాంటి మెసేజెస్ పెట్టడం నాకు ఆశ్చర్యం కలిగించింది. 

పైగా ఇప్పుడతను మంచి జాబ్‌లో కూడా ఉన్నాడు. అప్పటికన్నా ఇప్పుడు అతనిలో ఇంకా మెచ్యూరిటీ, బాధ్యత పెరగాలి.  

"నువ్వు తీరిక చేసుకొని ఒకసారి నా ఆఫీసుకి రా. మాట్లాడదాం" అని జవాబిచ్చాను.

కట్ చేస్తే -

ఒకప్పుడు ఇండస్ట్రీని షేక్ చేసిన ట్రెండ్ సెట్టర్ సినిమాను అందించిన ఒక దర్శకుడు, ఆయన టీమ్... అతని రెండో సినిమాకో మూడో సినిమాకో పోస్ట్ ప్రొడక్షన్ సమయంలో ఒకరోజు లంచ్‌కు డబ్బుల్లేక, బండి మీద రేగ్గాయలు కొనుక్కొని తిన్న విషయం నాకు తెలుసు. 

జీవితంలో మర్చిపోలేని సిసలైన అసౌకర్యాలు, కష్టాల గురించి తెలియాలంటే - ఎవరైనా సరే - ఒకే ఒక్కసారి ఫిలిం డైరెక్టర్ అయితే చాలు... 😊

సినిమా మొత్తం కనిపిస్తుంది... సీన్ బై సీన్. షాట్ బై షాట్.  🙌 

Film is a battleground!  

Photo Blog 21

#Gaddar #VBGaddar #RevolutionarySinger
#Manoharam #PhotoBlog #ManoharChimmani

ఒక హాయ్, ఒక హగ్, రెండు షేక్ హాండ్స్, నాలుగు థాంక్యూలు...

"శివ" ప్రాజెక్టు ఓకే అవ్వడం కోసం ఆర్జీవీ ఎందరినో మేనిప్యులేట్ చేశాట్ట. తనకు అనుకూలంగా రిజల్ట్ రావడం కోసం ఒకరిదగ్గర ఒకలాగా, ఇంకొకరి దగ్గర ఇంకోలాగా మాట్లాడి, చివరికి శివ ప్రాజెక్ట్ ఓకే చేసుకున్నాట్ట. ఈ విషయం ఆర్జీవీనే స్వయంగా ఎన్నో ఇంటర్వ్యూల్లో చెప్పాడు. 

ఆమధ్య ఒక కాలేజి ఫంక్షన్లో స్పీచ్ ఇస్తూ, యస్ యస్ రాజమౌళి కూడా దాదాపు ఇలాంటిదే ఒక విషయం చెప్పాడు: "ఫిలిం ఇండస్ట్రీలో ఎదగాలంటే ఎన్నో అబద్ధాలాడాల్సి ఉంటుంది. ఎన్నో మేనిప్యులేషన్స్ చెయ్యాల్సి ఉంటుంది. నీ ప్రొఫెషన్ కోసం అవన్నీ చెయ్యి. కాని, నీకు నువ్వు అబద్ధాలు చెప్పుకోకు... నిన్ను నువ్వు మభ్యపెట్టుకోకు" అని.

ఇంకొక ఇంటర్వ్యూలో - ఇప్పుడు దేశంలోనే అత్యధిక పారితోషికం తీసుకుంటున్న కథారచయిత విజయేంద్రప్రసాద్ గారు ఒక ప్రశ్నకు సమాధానంగా, "ఫిలిం ఇండస్ట్రీలో సక్సెస్ సాధించాలంటే మీరు అబద్ధాలు బాగా చెప్పగలగాలి" అన్నారు.  

కట్ చేస్తే - 

ప్రతి ఇండస్ట్రీకి, ప్రతి బిజినెస్‌కు, ప్రతి ప్రొఫెషన్‌కు ఆయా చోట్ల సక్సెస్ సాధించడానికి, నిలదొక్కుకోడానికి కొన్ని ప్రాథమిక సూత్రాలుంటాయి. ఒక వ్యవహారశైలి ఉంటుంది. వ్యక్తిగతంగా ఎవరికి ఎలాంటి ప్రిన్సిపుల్స్ ఉన్నా, ఇక్కడ మాత్రం ఈ బేసిక్ సూత్రాలకు ఎవరి శైలిలో వారు ఎడాప్ట్ అవక తప్పదు. అలా కాగలిగినవారే ఎక్కడైనా సక్సెస్ సాధిస్తారు.  

సింపుల్‌గా చెప్పాలంటే - తాడిచెట్టుకిందకి వెళ్ళినప్పుడు మనం అక్కడ కల్లే త్రాగాలి. కల్లు మండువాలో కూర్చొని నేను కాఫీ త్రాగుతాను అంటే కుదరదు. 

ఈ సంఘర్షణలోనే కొంతమందికి జీవితం అయిపోతుంది. కొంతమంది మాత్రం నిమిషాల్లో మౌల్డ్ అయిపోతారు. 

కట్ చేస్తే - 

పైన చెప్పిన ఉదాహరణల్లో ఆర్జీవీ, రాజమౌళి, విజయేంద్రప్రసాద్ గారు చెప్పింది కూడా ఇదే. వారు చెప్పిన అబద్ధాలు, మేనిప్యులేషన్స్ అంటే ఇంకేదో కాదు. ఇండస్ట్రీలో పనులు ముందుకు కదిలేలా ఎదుటివారిని కన్విన్స్ చెయ్యగలగటం. మనలో ఏ మూలో ఉన్న కాస్తంత ఈగోని కాసేపు పక్కనపెట్టగలగటం.

ఒక హాయ్, ఒక హగ్, రెండు షేక్ హాండ్స్, నాలుగు థాంక్యూలు. 

దట్సిట్. 

యు ఆర్ ఆన్ ద ట్రాక్. తర్వాతంతా నీ సత్తా. 

655,000 రెట్లు లాభాల్ని తెచ్చిన ఇండిపెండెంట్ సినిమా ఏదో మీకు తెలుసా?

స్టీవెన్ స్పీల్‌బర్గ్ మొదటిసారి ఒక సినిమా చూసి భయపడ్దాడు. మధ్యలోనే చూడ్డం ఆపేసి డివీడిని ప్యాక్ చేశాడు. తర్వాత ఆయన చేసిన మొట్టమొదటి పని - ఇంటికెళ్లి తన బెడ్‌రూమ్ తలుపుకు ఉన్న లాక్‌ని పర్‌ఫెక్ట్‌గా సెట్ చేయించడం!

ఆ సినిమా పేరు -

పారానార్మల్ యాక్టివిటీ (2007).

అప్పటివరకూ ఉన్న హారర్ చిత్రాల మూసను ఛేదించిన ఓ కొత్త తరహా హారర్ చిత్రం. 

రిలీజ్ కోసం కష్టాలుపడుతున్న సమయంలో అనుకోకుండా స్టీవెన్ స్పీల్‌బర్గ్ ఈ చిత్రాన్ని చూడ్డం జరిగింది. ఆ తర్వాత స్పీల్‌బర్గ్ చొరవతో పారానార్మల్ యాక్టివిటీ ప్రపంచవ్యాప్తంగా విడుదలై సంచలనం సృష్టించింది. ఒక్క అమెరికాలోనే విడుదలకాని 100 సెంటర్ల నుంచి "మా ఏరియాలో కూడా వెంటనే రిలీజ్ చేయండి" అని ప్రేక్షకులనుంచి డిమాండ్ తెప్పించుకుంది ఈ సినిమా. ప్రపంచవ్యాప్తంగా చాలా యూనివర్సిటీల్లోని ఫిలిం స్టడీస్‌లోని వివిధ శాఖల్లో చాలామంది విద్యార్థులు ఈ చిత్రం పైన రిసెర్చ్ కూడా చేశారు.    

మికా, కేటి లు లీడ్ పెయిర్ గా నటించిన ఈ హారర్ చిత్రానికి  రచయిత, దర్శకుడు, నిర్మాత, కెమెరామాన్ అన్నీ ఒక్కడే - ఒరెన్ పేలి. విచిత్రమేంటంటే - తనలో ఉన్న భయాన్ని పోగొట్టుకోడానికి కొన్నాళ్ళపాటు "డెమనాలజీ" చదివాడు పేలి. ఆ తర్వాత అతనికి వచ్చిన ఆలోచనే ప్రపంచాన్ని భయపెట్టిన ఈ వెరైటీ హారర్ చిత్రం!

కేవలం రెండే రెండు ప్రధానపాత్రలతో .. దాదాపు "నో-బడ్జెట్"లో తీసిన ఈ చిత్రం క్రియేట్ చేసిన థ్రిల్ లేదా ఛిల్ .. ఈ చిత్రానికి 655,000 రెట్లు లాభాల్ని అందించింది. ఇది ఇప్పటికీ రికార్డే! తర్వాత ఈ సీరీస్‌లో ఎన్నో సినిమాలొచ్చాయి. పారానార్మల్ యాక్టివిటీ చిత్రం ఇన్స్‌పిరేషన్‌తో ప్రపంచవ్యాప్తంగా కూడా దాదాపు అన్ని భాషల్లో ఒకటి/రెండు/మూడు మాత్రమే ప్రధాన పాత్రలుగా లెక్కలేనన్ని హారర్ సినిమాలు వచ్చాయి. ఆమధ్య వచ్చిన రామ్‌గోపాల్‌వర్మ "ఐస్‌క్రీమ్" కూడా అలాంటిదే.  

కట్ చేస్తే -  

ఒక కమిట్‌మెంట్‌తో సినిమాలు చేస్తే నష్టాలుండవు. కావల్సినంత బజ్ క్రియేట్ చెయ్యొచ్చు, బాక్సాఫీస్ హిట్ చెయ్యొచ్చు. సరైన మార్కెట్ స్టడీ, అవగాహన, మైండ్‌సెట్, లైక్‌మైండెడ్ టీమ్ చాలా ముఖ్యం.   

Photo Blog 20

 

#KaranJohar #RanbirKapoor #AliaaBhatt #RanveerSingh #DeepikaPadukone #SharukhKhan #AamirKhan #Manoharam #PhotoBlog

Photo Blog 19

 

#BabyDirector #SaiRajesh #BabySaiRajesh #CultFilmmaker
#PhotoBlog #Manoharam #ManoharChimmani

Photo Blog 18

 

#InvestInFilms #FilmInvestment #FilmFunding #FilmInvestmentMadeEasy #MakeFilmsThatMakeMoney

The Good Ideas...

 

#QuentinTarantino
#Manoharam #manoharChimmani #PhotoBlog

Creativity is Courage

 

#Manoharam #PhotoBlog #Creativity #Films #ManoharChimmani

ది సీక్రెట్ !!

ఎక్కడో చదివాను...
"80% మ్యానిప్యులేషన్స్ + 20% క్రియేటివిటీ = సినిమా" అని.

"శివ" ప్రాజెక్టు ఓకే అవ్వడం కోసం ఆర్జీవీ ఎందరినో మేనిప్యులేట్ చేశాట్ట. తనకు అనుకూలంగా రిజల్ట్ రావడం కోసం ఒకరిదగ్గర ఒకలాగా, ఇంకొకరి దగ్గర ఇంకోలాగా మాట్లాడాట్ట. ఈ విషయం తనే స్వయంగా ఎన్నో ఇంటర్వ్యూల్లో చెప్పాడు. 

ఆమధ్య ఒక కాలేజి ఫంక్షన్లో స్పీచ్ ఇస్తూ, యస్ యస్ రాజమౌళి కూడా దాదాపు ఇలాంటిదే ఒక విషయం చెప్పాడు: "మీరు ఫిలిం ఇండస్ట్రీలో ఎదగాలంటే ఎన్నో అబద్ధాలాడాల్సి ఉంటుంది. ఎన్నో మేనిప్యులేషన్స్ చెయ్యాల్సి ఉంటుంది. మీ ప్రొఫెషన్ కోసం అవన్నీ చెయ్యండి. కాని, నీకు నువ్వు అబద్ధాలు చెప్పుకోకు... నిన్ను నువ్వు మభ్యపెట్టుకోకు" అని.   

కట్ చేస్తే - 

ఈమధ్య నేను వైజాగ్ వెళ్ళాను. అక్కడికి దగ్గరలో ఒక యూత్ ఐకాన్ లాంటి ఎంట్రప్రెన్యూర్‌తో ఒక మీటింగ్ అయింది. 

స్టోరీలైన్, ప్రాజెక్ట్ సెటప్, డిజైన్, బిజినెస్ స్ట్రాటెజి గట్రా... అన్నీ ఒక 3 గంటలపాటు ఓపెన్‌గా మాట్లాడుకున్నాం.

"మనం కల్సి చేద్దాం" అన్నారాయన. 

ఇదంతా ఇప్పుడు నేను చేస్తున్న ఒక ఫిలిం ప్రాజెక్టులో జస్ట్ ఒక 10 లేదా 20 పర్‌సెంట్ ఇన్వెస్ట్‌మెంట్ కోసం! 

తర్వాత ఒక రెండు-మూడు రోజుల్లో మన యూత్ ఐకాన్, ఆయన్ని కనెక్ట్ చేసిన నా ఇంకో  ప్రియ మిత్రుడు హైద్రాబాద్ వచ్చి అగ్రిమెంట్ చేసుకోవాల్సింది...

ఈ లోగా మన కృష్ణానగర్, గణపతి కాంప్లెక్స్, ఫిలిం నగర్ గల్లీల్లో అవకాశాల కోసం వెతుక్కొంటూ తిరిగే ఫస్ట్రేటెడ్ బ్యాచ్‌లేవో కనెక్ట్ అయి, మనవాడి మైండ్ తినేశాయి. 

కట్ చేస్తే - 

ఇపుడు మన యూత్ ఐకాన్‌కు రోజుకు నాలుగు కొత్త డౌట్స్ పుట్టుకొస్తున్నాయి కాని, అసలు పని ఇంచ్ కూడా కదల్లేదు! 

నేను నోటికొచ్చిన అబద్ధాలాడితే మాత్రం ఎప్పుడో అగ్రిమెంట్ అయిపోయేది. రెండువైపులా కూల్‌గా, హాయిగా ఉండేవాళ్లం.  

కాని, పని జరక్కుండా దాదాపు నెల గడిచింది. పని ఇంక అవ్వకపోవచ్చు.

అదంతే. 

నాకు తెలుసు. 

థాంక్స్ టు ఆర్జీవీ అండ్ రాజమౌళి... ఇక జన్మలో నేను ఏ విషయాన్ని కూడా జెన్యూన్‌గా, రియాలిటీ ఫ్రేమ్‌లో మాట్లాడబోనని గట్టిగా అనుకున్నాను. 

ఇప్పుడు అంతా బాగుంటుంది. 

అన్ని పనులూ వాటికవే కదుల్తాయి.😊

TFCC నూతన అధ్యక్షునికి అభినందనలు!

#DilRaju #TFCCPresident #TeluguFilmChamberOfCommerce 
#Manoharam #PhotoBlog #ManoharChimmani

Double Dose in Single Frame!

#KrithiShetti #KalyaniPriyadarshan #DoubleDose #Beauty #BeautyUnlimited
#Manoharam #PhotoBlog #ManoharChimmani

You're Not a Robot

#Manoharam #PhotoBlog #ManoharChimmani
#OneLife #ManyExperiments

Meri Rooh Ka Parinda Phadphadaye...

 

#RanbirKapoor #Ranbir #Bulleya #AeDilHaiMushkil #KaranJohar #Expressions #Beauty
#Manoharam #PhotoBlog #ManoharChimmani

Happy Birthday, Kriti Sanon !!

 

#HBD #KritiSanon #BlueButterflyFilms #Hyphen 

#Manoharam #ManoharChimmani 

Singing in the Rain

 

#Rains #Rain #SingingInTheRain #Manoharam #PhotoBlog #ManoharChimmani

What Next... Nolan?!

 

#Oppenheimer #ChristopherEdwardNolan #ChristopherNolan #WhatNext
#Manoharam #PhotoBlog #ManoharamPhotoBlog #ManoharChimmani

డిజిటల్ యుగంలో ట్రెడిషనల్ ఆఫీసులు అవసరమా?

కేఫే మిలాంజ్. బియాండ్ కాఫీ.  

ఇరానీ హోటల్. కాఫీ డే. 

కేబీఆర్ పార్క్. నెక్లెస్ రోడ్డు. 

ఐమాక్స్ లాబీలు. ట్యాంక్ బండ్. 

యాత్రి నివాస్. సినీ ప్లానెట్

స్టూడియోలు, ల్యాబ్స్

ప్రివ్యూ థియేటర్లు, పబ్స్... 

ఈ డిజిటల్ సోషల్ మీడియా యుగంలో... చాలా వ్యాపారాలకు, వృత్తులకు అసలు ఆఫీస్ అవసరం లేదు. 

సినిమాలకు కూడా. 

కట్ చేస్తే - 

ట్రెడిషనల్ పధ్ధతిలో, ఎప్పుడూ ఒకే నాలుగు గోడల మధ్య కూర్చుని పని చేయడానికి ఇప్పుడు ఎవరూ ఇష్టపడటంలేదు. 

ముఖ్యంగా... లో అండ్ మిడ్ రేంజ్ సినిమాల విషయంలో ఇప్పుడు ఈ ట్రెండ్ పాక్షికంగానయినా అమలవుతుండటం ఒక మంచి పరిణామం. 

సినిమా నిర్మాణానికి సంబంధించిన పని ఏదయినా ఇప్పుడు ఊహించని విధంగా సూపర్‌ ఫాస్ట్‌గా జరిగిపోతున్న రోజులివి. మొబైల్, వాట్సాప్, ఫేస్‌బుక్, ఈమెయిల్, స్కైప్, జూమ్... ఇలా ప్రతి ఆధునిక మీడియా సాధనం సినిమా నిర్మాణానికి ఏదోరకంగా బాగా ఉపయోగపడుతోంది.

కొత్త నటీనటులు, టెక్నీషియన్ల ఎన్నిక దాదాపు ఆన్‌లైన్ ద్వారానే జరిగిపోతోంది. ఫోటోలు, వీడియో క్లిప్స్ ఆన్‌లైన్లో అందుబాటులో ఉన్నప్పుడు .. ఇంక ప్రత్యేకంగా ముంబై, ఢిల్లీ లకు వెళ్లాల్సిన అవసరమేలేదు. స్క్రీన్‌టెస్టులంటూ వారాలకి వారాలు అవుటాఫ్ ద సిటీ టైం వేస్ట్ చేయాల్సిన అవసరం అంతకంటే లేదు.

షార్ట్ లిస్ట్ చేసుకున్నవాళ్లని చూడ్డానికి మాత్రం ఒక్కసారి మాత్రం డైరెక్ట్ ఆడిషన్ అవసరమౌతోంది. దాని కోసం ప్రత్యేకంగా ఆఫీస్ అవసరం లేదు. 

ఇక కథా చర్చలు, మేకింగ్ ప్లానింగ్స్, అన్నీ కాఫీడేల్లో, నెక్లెస్ రోడ్ చెట్లక్రింద, ఐమాక్స్‌లో, కేబీఆర్ పార్కులో, టాంక్‌బండ్ మీదా, బ్యాచిలర్ రూముల్లో, డాబాల మీది పెంట్ హౌజుల్లో... ఎక్కడా ఎలాంటి ఇబ్బంది లేకుండా చాలా స్మూత్‌గా జరిగిపోతున్నాయి.

కేవలం సినిమా షూటింగ్ సమయంలో మాత్రం ఒక్క నెలపాటు... ఏ గెస్ట్‌హౌజ్‌ లోనో, లేదంటే... ఓనర్స్ అభ్యంతర పెట్టని ఏ బ్యాచిలర్ పెంట్ హౌస్ లోనో, లేదంటే... ఓ నెల పాటు ఒక ఎయిర్ బి ఎన్ బి ఫ్లాట్ తీసుకొని గాని... పనులు పూర్తిచేసుకోగలిగితే చాలు.

పోస్ట్ ప్రొడక్షన్‌కి మళ్లీ మామూలే. ఎక్కడ పని జరుగుతోంటే అక్కడే అవసరమైన టీమ్ మెంబర్లు వాలిపోతారు. అంతే. ఫైనల్ కాపీ రెడీ!

ఇక - బిజినెస్ కోసం అయితే ఇప్పుడు అసలు ఆఫీసే అక్కర్లేదు! పని, వాళ్ళ ఆఫీసుల్లోనే కాబట్టి మనకు ప్రత్యేకంగా ఆఫీసు అవసరం లేదు. 

So... 

మనల్ని నిరంతరం డైనమిక్‌గా ఉంచి, ఎనర్జీ లెవెల్స్ పెంచే ఇంతమంచి నేచురల్ లొకేషన్స్‌ని మించిన ఆఫీస్ ఏముంటుంది? ఇలాంటిచోట్ల పనిజరిగినప్పుడే ఆలోచనలు కూడా ఎప్పటికప్పుడు మెరుపుల్లాంటివి వస్తాయి. 

పైగా, నెలకో లక్ష రూపాయలు ఆఫీసు మెయింటేన్ చేసే ఖర్చులు మిగుల్తాయి. ఆ లక్షతో హాయిగా ఒక పూట షూటింగ్ చేసుకోవచ్చు.

ఇదంతా హాలీవుడ్‌లో ఎప్పటినుంచో ఉంది, ఇప్పుడూ ఉంది. 

కేన్స్ వంటి ఫిలిం ఫెస్టివల్స్‌లోనూ, హాలీవుడ్‌లోనూ సంచలనాలు సృష్టించిన "ఎల్ మరియాచి", "బ్లెయిర్‌విచ్ ప్రాజెక్ట్", "పారానార్మల్ యాక్టివిటీ", "బిఫోర్ సన్‌రైజ్", "ఫర్ లవర్స్ ఓన్లీ", "న్యూలీ వెడ్స్"... వంటి ఎన్నో ఇండిపెండెంట్ సినిమాలకు వాటి నిర్మాణ సమయంలో ఆఫీసుల్లేవు. 

మన ఇండియాలో కూడా చరిత్ర సృష్టించిన ఎన్నో సత్యజిత్ రే, గోవింద్ నిహలానీ, మహేశ్ భట్ లాంటి దర్శకుల సినిమాలకు అసలు ఆఫీసులు లేవు. వాళ్ళు ఎక్కడ కలిస్తే అదే ఆఫీసు!

సక్సెస్‌కు, ఆఫీసు లేకపోడానికి అసలు సంబంధం లేదు. ఎన్నో (ఇండిపెండెంట్, క్రౌడ్‌ఫండెడ్, లో, మిడ్ రేంజ్ బడ్జెట్) బ్లాక్ బస్టర్ కమర్షియల్ సినిమాలు ఈ నిజాన్ని ప్రూవ్ చేశాయి. 

అంతా జస్ట్ మన మైండ్‌సెట్. 

అయితే - ఇక్కడ మనం గొప్పల కోసం షో చేసుకోవటమే ఎక్కువగా ఉంటుంది కాబట్టి, ఇదంతా ఎవరూ పాటించరు. 

కట్ చేస్తే - 

నేను "లైక్‌మైండెడ్ టీమ్" అని ఎప్పుడూ నా ఆలోచనలకు సూటయ్యే టీమ్‌ను వెతుక్కుంటూ ఉండటం వెనకున్న కొన్ని అతిముఖ్యమైన కారణాల్లో ఇది ఒకటి. 

నాలుగు గోడల మధ్య కూర్చొని - వాడి గురించి వీడి గురించి సొల్లు మాట్లాడుకొంటూ టైమ్ వేస్ట్ చేసుకోవటం కంటే అసలు ఆఫీసు లేకపోవడం బెటర్. 

బడ్జెట్ చాలా మిగుల్తుంది. దాన్ని చివర్లో ఫిలిం ప్రమోషన్‌కు వాడుకోవచ్చు.   

నేను కూడా త్వరలోనే నా కొత్త "డిజిటల్ ఆఫీసు"కి షిఫ్ట్ అయిపోతున్నాను. 

డిజిటల్ ఆఫీసంటే ఇంకేదో కాదు... 

ఫోకస్డ్‌గా పనిచేయడానికి పనికిరాని ట్రెడిషనల్ ఆఫీసు లేకపోవడమే డిజిటల్ ఆఫీస్! 

ఆఫీసు లేకుండానే మిలియనేర్లు, బిలియనేర్లు అయినవాళ్ళు ప్రపంచవ్యాప్తంగా చాలా మంది ఉన్నారు. అంతర్జాతీయంగా చాలా ప్రొఫెషన్స్‌లో ఇప్పుడిదే ట్రెండ్ నడుస్తోంది.     

My dream is to dissolve my office altogether, go paperless, and basically only have my laptop as an office.

I almost on the verge of achieving this by the end of this year. 2023.   

"భారత రాజకీయాల్లో రాక్ స్టార్!"

మొన్నీ మధ్యే యూయస్, యూకె దేశాల్లో రెండు వారాలు పర్యటించి తెలగాణకు 36,000 కోట్ల రూపాయల పెట్టుబడులను సాధించుకొచ్చారాయన. తద్వారా ప్రత్యక్షంగా 42,000 కొత్త ఉద్యోగాలు, అంతకు రెట్టింపు సంఖ్యలో పరోక్ష ఉపాధి కల్పనను కూడా సాధించారాయన.

ఇది జస్ట్ ఒక ఉదాహరణ... 

దావోస్‌లో ఆయన నాయకత్వంలో మన తెలంగాణ స్టాల్ అంటే ప్రపంచస్థాయి దిగ్గజ కంపెనీలకు, వాటి సీ ఈ వో లకు, అక్కడ కవర్ చేసే జర్నలిస్టులకు పిచ్చి క్రేజ్. కేంద్ర మంత్రులు, ఇతర రాష్ట్రాల మంత్రులెవ్వరూ సాధించలేని వాణిజ్య ఒప్పందాల్ని రికార్డు స్థాయిలో సాధించి అక్కడనుంచి వెనక్కి రావడం ఆయనకు ఒక హాబీ.

ఒక్కోసారి - వరుసగా ప్రతి రోజూ ఏదో ఒక భారీ జాతీయ అంతర్జాతీయ కంపెనీతో ఒప్పందం చేసుకోవడం అనేది తెలంగాణలో ఒక సర్వసాధారణ విషయం అనిపించేలా చేశారాయన. 

టీ-హబ్, వీ-హబ్, టీ-వర్క్స్, టీ-శాట్, టాస్క్, రీసెర్చ్ అండ్ ఇన్నోవేషన్ సర్కిల్ ఆఫ్ హైద్రాబాద్, తెలంగాణ స్టేట్ ఇన్నొవేషన్ సెల్... దేశంలో ఎవ్వరూ ఇంతవరకు తలపెట్టని, ఊహించని ఇలాంటి ఇంకో డజన్ కాన్‌సెప్టులు, ఆలోచనలు, ఆవిష్కరణలు... ఆయన విధాన నిర్ణయాలే, ఆయన ముందుచూపే.    

ప్రపంచ స్థాయి దిగ్గజ కంపెనీల నుంచి ఈ స్థాయిలో పెట్టుబడులు తెలంగాణ కోసం సాధించాలంటే ఎంతో పోటీ ఉంటుంది. ఆ పోటీ మన దేశంలోని రాష్ట్రాలతోనే అనుకుంటే పొరపాటే. ప్రపంచంలోని అనేక దేశాలు కూడా ఈ పోటీలో ఉంటాయి. 

"హైద్రాబాద్‌ను ఒక అత్యుత్తమ స్థాయి నగరంగా తీర్చిదిద్దే విషయంలో కూడా మా ఆలోచన, మా పోటీ ప్రపంచంలోని అత్యుత్తమ స్థాయి నగరాలతోనే తప్ప దేశంలోని నగరాలతో కాదు" అంటారాయన. 

అదీ ఆయన ఆలోచనల స్థాయి.         

విదేశాల్లో ఆయన పర్యటనలప్పుడు - వివిధ సమావేశాల్లో ఆయనతో మాట్లాడిన అక్కడి దిగ్గజ కంపెనీల అధినేతలు, సీ ఈ వోలు ఒక సందేహం వ్యక్తం చేస్తారు... "భారత దేశంలోని కేంద్ర మంత్రులు, ఇతర రాష్ట్రాల్లోని మంత్రులు ఈయనలా ఎందుకుండరు" అని.  

మామూలుగా కేంద్రమంత్రుల స్థాయిలోనే ఆహ్వానించే అనేక ప్రపంచస్థాయి చర్చాగోష్టులకు భారతదేశం నుంచి ఎవరినైనా పిలవాలనుకున్నప్పుడు అందరికీ మొట్టమొదట స్పురించే పేరు ఇప్పుడు ఆయనదే అయింది.  

అమెరికాకు చెందిన వెంచర్ క్యాపిటలిస్టు, వ్యాపారవేత్త ఆశా జడేజా మోత్వాని "ఇంత భావ వ్యక్తీకరణ, ఇంత స్పష్టత ఉన్న యువరాజకీయనాయకున్ని నేను ఎప్పుడూ చూళ్ళేదు. 20 ఏళ్ళ తర్వాత కేటీఆర్ భారతదేశానికి ప్రధానమంత్రి అయినా ఆశ్చర్యపోకండి" అని ట్వీట్ చేశారు. ఎలాంటి అతిశయోక్తి లేని ఆ ట్వీట్ సృష్టించిన సంచలనం ఇంకా తాజాగానే ఉంది. 

ఆయన కనుసన్నల్లో పనిచేసే వివిధ రంగాల్లో నిష్ణాతులైన అత్యంత సమర్థవంతమైన అధికారుల బృందం బహుశా దేశంలోని ఏ మంత్రి దగ్గరా లేకపోవచ్చునంటే అతిశయోక్తి కాదు. అధికారుల సామర్థ్యాన్ని గుర్తించి, తదనుగుణంగా వారి సేవలను అత్యుత్తమస్థాయి ఫలితాల రూపంలో, అమిత వేగంతో రాబట్టుకోగలగటం ఆయనొక్కడికే సాధ్యం. Thanks to his dynamic Team and his unparalleled vision... ముఖ్యమంత్రి కేసీఆర్ మార్గదర్శకత్వంలో - గత తొమ్మిదేళ్ళలో మంత్రిగా ఆయనొక్కడి చొరవ, కృషి వల్లనే ఇప్పటివరకు మన రాష్ట్రానికి ఒక 3.50 లక్షల కోట్ల పెట్టుబడులు వచ్చాయి. కనీసం ఒక 22.50 లక్షల ఉద్యోగావకాశాలు కల్పించబడ్డాయి.       

దేశంలోని దాదాపు అన్ని రాష్ట్రాల్లో పాజిటివ్ పాలిటిక్స్‌ను ఇష్టపడే పౌరులంతా "మాకూ ఆయనలాంటి ఒక మినిస్టర్ ఉంటే బాగుండు" అనుకుంటారు. అదే కోరికను ఆర్టికిల్స్‌లో రాశారు, ఉపన్యాసాల్లో మాట్లాడారు, ట్వీట్లు చేశారు, ఇతర సోషల్ మీడియా వేదికల్లో పంచుకున్నారు. "ఈయన్ని క్లోనింగ్ చేసి, రాష్ట్రానికొకర్ని ఈయనలాంటి మంత్రిని  తెచ్చుకుంటే బాగుండు" అని కూడా సరదాగా ఆశపడ్డారు.

కట్ చేస్తే - 

ముఖ్యమైన జాతీయ, అంతర్జాతీయ వార్తాంశాలతో ఆయన ఎప్పుడూ టచ్‌లో ఉంటారు. స్పోర్ట్స్, గేమ్స్ ఫాలో అవుతుంటారు. నిత్యం వివిధ సాంఘిక-సాంస్కృతిక కార్యక్రమాల్లో పాల్గొంటుంటారు. ఓటీటీల్లో వెబ్ సీరీస్‌లు చూస్తుంటారు. సినిమాలు చూస్తుంటారు. సినిమా ప్రమోషన్ కార్యక్రమాల్లో అప్పుడప్పుడు స్పెషల్ అప్పియరెన్స్ ఇస్తుంటారు. తాను చూసిన లేటెస్ట్ నాన్-తెలుగు సినిమా గురించి చెప్పి ఎదురుగా ఉన్న యాంకర్‌ను షాక్ అయ్యేలా చేస్తారు. సమావేశం ఏదైనా, సబ్జెక్టు ఏదైనా సరే - అక్కడున్నది మైక్రోసాఫ్ట్ సీఈవో అయినా సరే - తన మార్క్ చెణుకులు ఒకటో-రెండో అలా అలవోగ్గా పడాల్సిందే! 

మొన్నీ మధ్యే ఒక పాపులర్ టీవీ చానెల్లో గంట-నలభై నిమిషాలపాటు ఎలాంటి తడబాటు లేకుండా, ఏకధాటిగా ఇంటర్వ్యూలో మాట్లాడుతూ, ప్రతి అంశానికి గణాంకాలనిస్తూ ఆ ప్రోగ్రాం ప్రజెంటర్‌ను ఒక ఆట ఆడుకున్నారాయన.

ట్విట్టర్‌ను కేవలం రాజకీయాలకే కాకుండా, వేగవంతమైన ప్రజాసేవకు కూడా అత్యంత సమర్థవంతంగా ఉపయోగించవచ్చని దేశంలోనే మొట్టమొదటిసారిగా నిరూపించిన వ్యక్తి ఆయన. ఈలన్ మస్క్ కూడా ఆశ్చర్యపోయేలా, ఆయనలోని మానవీయ కోణాన్ని తెలిపే ఒక నిరంతర మహాయజ్ఞానికి వేదిక అయింది ట్విట్టర్. పార్టీ వర్కింగ్ ప్రెసిడెంట్‌గా, మంత్రిగా, నిత్యం తన దైనందిన రాజకీయ, ప్రభుత్వ, సాంఘిక కార్యక్రమాల్లో ఎంతో బిజీగా ఉంటూనే - ట్విట్టర్ ద్వారా ఎప్పటికప్పుడు సమస్యలకు స్పందిస్తూ ఎంతోమంది ప్రాణాలను కాపాడారాయన. ఎందరి చదువులకో, జీవితాలకో ఎన్నో రకాలుగా క్షణాల్లో ఆపన్న హస్తం అందించారాయన. 

పాలిటిక్స్‌లో ఉన్నవాళ్లకు తప్పకుండా రాజకీయ లక్ష్యాలుంటాయి. కాని, కేవలం తన రాజకీయ లక్ష్యాల కోసమే ఆయన ఇదంతా చేస్తున్నారని ఎవరైనా అనుకుంటున్నారంటే అంతకంటే మూర్ఖత్వం ఇంకోటి ఉండదు. తెలంగాణమీద మమకారం లేకుండా ఈ స్థాయి ఆసక్తి, ఈ స్థాయి కృషి అసలు ఎవ్వరికీ సాధ్యం కాదు. ఆ మమకారం ఆయనలోని అణువణువులో అనంతంగా ఉంది కాబట్టే ఇదంతా చేయగలుగుతున్నారాయన. 

ఎప్పటికప్పుడు ఎవ్వరు ఊహించని స్థాయిలో తన సామర్థ్యాన్ని నిరూపించుకుంటూ, నిరంతరం "ఇంకేదో చెయ్యాలి మనం" అని తపించే ఒక డైనమిక్ మంత్రిగా, తన సామర్థ్యమే కొలమానంగా, ఈ రాష్ట్రానికి సమీప భవిష్యత్తులో ఆయన ముఖ్యమంత్రి కావడం అనేది చాలా చిన్న విషయం. ఈ దేశంలోని యువతరం, పాజిటివ్ పాలిటిక్స్‌ను ప్రేమించే ఇంటలెక్చువల్స్, ఎంట్రప్రెన్యూర్స్, విద్యావంతులు ఆయన్నుంచి అంతకు మించింది ఇంకేదో ఈ దేశం కోసం ఆశిస్తున్నారు.   

ఆయన... మాస్, క్లాస్ కలిసిన మ్యాజిక్. పాలిటిక్స్‌లో ఒక మంత్రి పనితీరు ఇంత స్టయిలిస్టిక్‌గా కూడా ఉండొచ్చు అని నిరూపించిన పయొనీర్.  బీఆరెస్ పార్టీ వర్కింగ్ ప్రెసిడెంట్, రాష్ట్ర మంత్రి... కేటీఆర్. ఈరోజు వారి పుట్టినరోజు సందర్భంగా హార్దిక జన్మదిన శుభాకాంక్షలు. 

- మనోహర్ చిమ్మని

(వ్యాసకర్త రచయిత, ఫిల్మ్ డైరెక్టర్) 
^^^
ఈరోజు "నమస్తే తెలంగాణ" దినపత్రిక ఎడిట్ పేజీలో ప్రచురితమైన నా వ్యాసం. 

37 ఏళ్ళ తర్వాత కూడా అదే ఫోకస్, అదే మాస్, అదే గ్రేస్!

 

#Chiranjeevi #Megastar #TheLegend #LegendChiranjeevi #Rakshasudu #BholaShankar #Manoharam #PhotoBlog #ManoharamPhotoBlog #ManoharChimmani

The P R A B H A S Factor...

 

#Prabhas #RanaDaggubati #AswaniDutt #SwapnaDutt #PriyankaDutt #ProjectK #Kalki2898AD #ComicCon #Manoharam #PhotoBlog #ManoharamPhotoBlog #ManoharChimmani 

రొటీన్ బ్రేక్ చెయ్యబోతున్న నాగ్అశ్విన్-ప్రభాస్ కోంబో!

 

#Prabhas #ProjectK #Kalki2898AD #ComicCon2023 #VyjayanthiMovies #AswaniDutt #SwapnaDutt #PriyankaDutt #KamalHassan #AmitabhBachchan #DeepikaPadukone #ProjectKTrailer #Manoharam #ManoharChimmani   

క్లింట్ ఈస్ట్‌వుడ్ దర్శకత్వంలో కొత్త హాలీవుడ్ సినిమా!

#ClintEastwood #JurorNo2 #LegendaryHollywoodHero #LegendaryHollywoodDirector #Manoharam #ManoharamPhotoBlog #ManoharChimmani #WarnerBrothers #NewHollywoodFilm 

హీరోయిన్ ఈషా రెబ్బ ఎక్కడి అమ్మాయో మీకు తెలుసా?

#EeshaRebba #HeroineEesha #HeroineEeshaRebba #TeluguHeroine #WarangalHeroine #Manoharam #ManoharamPhotoBlog #ManoharChiimmani 

Focus On One Thing...

ఎన్నెన్నో చేయాలనుంటుంది. అనుకుంటే చేయగలం కూడా. కాని, ప్రయారిటీస్ పట్ల కూడా ఒక ఆలోచన, ఒక అవగాహన అవసరం. 

ఏది అవసరం, ఏది అత్యవసరం తెలిసుండాలి. బాధ్యతల పట్ల కూడా స్పృహ ఉండాలి. 

అన్నిటినీ మించి మనకున్న సమయం తక్కువ అన్న నిజం అనుక్షణం మదిలో మెదుల్తుండాలి. ఎంతో తెలీదు, కాని... మనకున్న సమయాన్ని గౌరవిస్తూ సవినయంగా సద్వినియోగం చేసుకోవాలి. 

వ్యక్తిత్వం చంపుకొని బాధపడే ఇలాంటి సిచువేషనల్ పోస్టులు అప్పుడప్పుడూ బై మిస్టేక్ రాస్తుంటాను. ఇలాంటి పోస్టుల్లో బహుశా ఇదే చివరిది. 

కట్ చేస్తే - 

మనం తీసుకొన్న తప్పు నిర్ణయాలకు ఎవరినో నిందించడం కూడా వృధానే. 

అవతలివారిది తప్పయినా కూడా ఎంతసేపని ఆ తప్పునే వల్లిస్తూ టైమ్ వృధా చేసుకుంటాం? 

Just ignore such people and their flaws.  

చెయ్యాల్సిన ఆ ఒక్క పని చేసి, ఫ్రీ అయిపోవడం ముఖ్యం. ఇంకొకరి గురించి ఆలోచించే సమయం లేనంతగా నాకిష్టమైన పనుల్లో పిచ్చపిచ్చగా బిజీ అయిపోవడం ముఖ్యం. 

ఫ్రీడమ్ ముఖ్యం!

ఏదో "షో పుటప్" కోసం, "ముందు ఆఫీసుంటేనే పనులవుతాయి" అన్న పాతకాలం మైండ్‌సెట్‌కు నేను పూర్తిగా వ్యతిరేకం.  

ఇప్పటివరకు నేను చేసిన మూడు నాలుగు సినిమాల విషయంలో కూడా - ముందు వాటి టైటిల్ ఎనౌన్స్ చేసిన తర్వాతనే ఫండింగ్ వంటి ఇతర ఏర్పాట్లు చేసుకున్నాను. 

ఆ తర్వాతే, నాకిష్టమైన చోట, ఒక మంచి ఇండిపెండెంట్ హౌజ్‌లో ఆఫీసు తీసుకొని సినిమాలు చేశాను. 

దీనికి భిన్నంగా ఈసారి ఒక వెల్ ఫర్నిష్డ్ ఆఫీసు నుంచి నా తాజా సినిమా ప్రిప్రొడక్షన్ పనులు ప్రారంభించాను. 

"నీకు అది పొడుస్తాం, ఇది పొడుస్తాం" అని నానా హామీలిచ్చినవాళ్లెవ్వరూ అర ఇంచ్ పని కూడా చెయ్యలేకపోయారు.

మీద నుంచి నానా కామెంట్స్, నెగెటివిటీ, మైండ్‌గేమ్స్.  

అంత అవసరమా? 

ఇవన్నీ నా స్కూల్ కాదు. 

ఏం పట్టించుకోకుండా నా పనులు నేను సీరియస్‌గా చేసేసుకుంటూ వెళ్తున్నాను. 

ఎవరో ఒకరి మీద డిపెండ్ అయ్యి నేను అంతకు ముందు సినిమాలు చెయ్యలేదు. నా ఏర్పాట్లు నేనే చేసుకున్నాను.

స్వయంగా నాకు అంత స్థోమత, అంత శక్తి ఉన్నాయి.  

కట్ చేస్తే - 

థాంక్స్ టు బ్లాక్ బస్టర్ సినిమా "బేబి" ఇచ్చిన ఇన్‌స్పిరేషన్... థాంక్స్ టు ఈరోజు నన్ను తీవ్రంగా బాధపెట్టిన మరొక అర్థం లేని చర్చ... 

వార్‌ఫుట్‌లో నా పనులను ఈ క్షణం నుంచే మరింత వేగవంతం చేస్తున్నాను. ఏకకాలంలో నా రెండో తాజా సినిమా ప్రిప్రొడక్షన్ పనులు కూడా ప్రారంభించాను. 

థాంక్స్ టు నా మిత్రుడు, చైర్మన్ బి పి ఆర్ గారికి కూడా... For all his encouragement...

ఎప్పుడెప్పుడు షూటింగ్ ప్రారంభించి ఈ నాలుగు గోడల మధ్యనుంచి బయటపడిపోతానా అని ఎదురుచూస్తున్నాను.

For me, life is freedom.

కొత్త ప్రయోగం. కొత్త హాబీ.

ఏదైనా ఒక క్రియేటివ్ ఐడియా మనసులో మెరవగానే వెంటనే దాన్ని ఎగ్జిక్యూట్ చేసేస్తుంటాను. అలాంటిదే ఈ ఐడియా.   

మనోహరమ్ ఫోటో బ్లాగ్. 

డెయిలీ.  

కొన్ని గంటల క్రితం, ఒక చాలా బోరింగ్ అండ్ ఇబ్బందికరమైన ప్లేస్‌లో కూర్చుని ఉన్నప్పుడు నా మనసులో మెరిసిన ఆలోచన ఇది. వెంటనే ఎగ్జిక్యూట్ చేసేశాను.   

ఇవ్వాళ-రేపు అసలు ఎవ్వరికీ టైమ్ ఉండటం లేదు. నాకు కూడా.🙂 సో, ఉన్న టైమ్‌లోనే చెప్పాలనుకున్నది షార్ట్‌గా చెప్పేసెయ్యాలి.  

స్పాంటేనియస్ కూడా. 

రేపు ఎవ్వరి ఫోటో బ్లాగ్ పోస్ట్ చేస్తానో నాకే తెలీదు. 

ఈ ఫోటో బ్లాగ్ సినీఫీల్డుకు మాత్రమే పరిమితం కాదు. కాని, ఖచ్చితంగా ఎక్కువ స్పేస్ సినిమాఫీల్డుకే ఇస్తాను. 

దీని కోసం పబ్లిక్ డొమెయిన్‌లో ఉన్న ఫోటోలనే ఎక్కువగా వాడతాను.      

ఇది నాకొక కొత్త స్ట్రెస్ బస్టర్. 

కొత్త హాబీ.  

విష్ మి బెస్ట్!   
^^^

#PuriJagan #PuriJagannath #DirectorPuriJagannath #PhotoBlog #Manoharam #ManoharChimmani

కల్ట్ సినిమాలు అంత ఈజీగా రావు!

కథ ఎలా చెబుతున్నావన్నదే పాయింట్...

కంటెంట్ ఈజ్ ద కింగ్ అని మరోసారి రుజువయింది.     

#Baby... రాత్రి చూశాను.

సాయి రాజేశ్ కల్ట్ బ్లాక్ బస్టర్ ఇచ్చాడు. అందులో ఎలాంటి డౌట్ లేదు. 

ఇప్పటి యూత్ జీవనశైలిలో చాలా సింపుల్‌గా కొట్టిపారేయాల్సిన ఒక సున్నితమైన అంశం పట్టుకొని ఇంత ఎమోషనల్ డ్రామా క్రియేట్ చేసి సక్సెస్ చేయడం అంత ఈజీ కాదు. ఏమాత్రం తేడా వచ్చినా కథ వేరేలా ఉండేది. 

కట్ చేస్తే - 

వైష్ణవి చైతన్య హీరోయిన్‌గా తన మొదటి సినిమాలోనే ఇంత బోల్డ్ క్యారెక్టర్‌ను ఒప్పుకొని చేయడం, మెప్పించడం అప్రిషియేట్ చెయ్యాల్సిన విషయం. బిగ్ కంగ్రాట్స్ టు వైష్ణవి.  

ఆనంద్ దేవరకొండ, విరాజ్ అశ్విన్ బ్లాక్ బస్టర్ టేస్ట్ చూశారు. చాలా సిన్సియర్‌గా కష్టపడ్డారు. కిర్రాక్ సీత ఇప్పుడు సినిమాల్లో ఇంక బాగా బిజీ అవుతుంది. ఈ సినిమా విజయానికి మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ విజయ్ బుల్గానిన్ ఆర్ ఆర్ కూడా బాగా సపోర్ట్ చేసింది.

దర్శకుడు సాయి రాజేశ్ మూడేళ్ళు ఈ సినిమా కోసం కష్టపడ్డాడు అంటేనే విషయం అర్థమవుతోంది... కల్ట్ సినిమాలు అంత ఈజీగా రావని!

Congratulations to Director, Producer and Team. 

ముంబై హీరోయిన్సే ఎందుకు?

తెలుగులో 100 సినిమాలు రిలీజైతే, వాటిలో 90 సినిమాల్లో నాన్-తెలుగు హీరోయిన్స్, ముంబై హీరోయిన్సే ఉంటారన్నది కాదనలేని నిజం.

ఎందుకలా అన్న ప్రశ్నకు సుత్తిలేకుండా సూటిగా పది బులెట్ పాయింట్స్ రూపంలో చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తాను:

> నిజానికి ముంబై హీరోయిన్స్ అందరూ ముంబై వాళ్లు కానే కారు. దేశంలోని అన్ని రాష్ట్రాల నుంచి అక్కడికి వచ్చి మోడలింగ్‌ చేసుకుంటున్నవాళ్లు వాళ్లంతా. ఫ్యాషన్‌కూ, మోడలింగ్‌కూ, యాడ్ మేకింగ్‌కూ ముంబై ప్రధాన కేంద్రం కాబట్టి, అవకాశాలు అక్కడే ఎక్కువ కాబట్టి వీళ్లంతా ముందు అక్కడ ల్యాండ్ అయిపోతారు. వాళ్లల్లో కొందరు సినిమాలకూ ట్రై చేస్తుంటారు హీరోయిన్ అయిపోవాలని. సో, మనం ముంబై నుంచి దిగుమతి చేసుకున్న, చేసుకుంటున్న ముంబై హీరోయిన్లలో దాదాపు అన్ని రాష్ట్రాలవాళ్లూ ఉన్నారు. మన తెలుగువాళ్లతో సహా!

> ఇక్కడ ముంబైని ఒక ప్రాంతంగా నేను చూడటం లేదు. ఒక అడ్వాన్స్‌డ్ మీడియా కేంద్రంగా చూస్తున్నాను. మోడలింగ్, ఫిలిం యాక్టింగ్‌లకు సంబంధించినతవరకూ అక్కడ ఒక డిసిప్లిన్ ఉంటుంది. ఒక ప్రొఫెషనలిజం ఉంటుంది. సినీ ఫీల్డు అంటే ఒక రెస్పెక్ట్ ఉంటుంది. అమ్మాయిలకే కాదు, వారి కుటుంబాల్లో కూడా. 

> మగ అయినా, ఆడ అయినా... సినీ ఆర్టిస్టులు కావాలనుకొనేవారికి నటనతోపాటు మంచి శరీర సౌష్టవం, ఎప్పుడూ అందంగా ఆరోగ్యంగా కనిపించడమే వారి ప్రధాన ఆస్తి అని చాలామంది గుర్తించరు. ఈ నిజం యాక్టింగ్‌ను సీరియస్‌గా తీసుకొన్నవారికి మాత్రమే తెలుస్తుంది. ముంబైలో ఆడిషన్స్‌కు వచ్చే కొత్త హీరోయిన్లు ఈ విషయంలో సంపూర్ణమైన స్పృహ కలిగి ఉంటారు.

> ఆడిషన్స్‌కు వచ్చే ముంబై అమ్మాయిల్లో నూటికి నూరు శాతం మంది అన్ని విధాలుగా ప్రొఫెషనల్స్ అంటే అతిశయోక్తికాదు. నటన, డాన్సు, సినీ ఫీల్డు పట్ల ఒక ప్యాషన్, అవగాహన అన్నీ ఉంటాయి. హీరోయిన్‌గా తాను సెలక్టు కావాలనీ, అయితే చాలనీ.. ముందు ఆ విషయం మీదే వాళ్ల ఫోకస్ ఉంటుంది. అంత అద్భుతంగా ఆడిషన్స్‌లో తమ ఉనికిని ఫీలయ్యేలా పర్‌ఫామ్ చేస్తారు.

> బాడీ సెన్స్, యాక్టింగ్, గ్రూమింగ్ విషయంలో ముంబై హీరోయిన్లు వేలు, లక్షలు ఖర్చుపెట్టి ఎంతో శిక్షణ తీసుకొంటారు. ఎప్పటికప్పుడు అప్‌డేట్ అవుతుంటారు. వారితో పోలిస్తే, ఈ విషయంలో ఇక్కడ దాదాపు జీరో.

> ఇక్కడ పాయింటు అమ్మాయిలు ఎక్కడి వాళ్లు అన్నది కానే కాదు. వాళ్లు ఎంత ప్రొఫెషనల్స్ అన్నదే పాయింటు. ముంబై అన్న మాట రావటానికి కారణం... అక్కడ కేంద్రీకృతమై ఉన్న అమ్మాయిలంతా పక్కా ప్రొఫెషనల్స్ కావటమే. నిజానికి, అలాంటి ప్రొఫెషనలిజం ఉన్నవాళ్లే సినిమాకు పనికి వస్తారు... సినీ ఫీల్డులో నిలదొక్కుగోగలుగుతారు. 

> "ముంబై వాళ్లకే ఎక్కువ డబ్బు ఇస్తారు, ఇక్కడి అమ్మాయిలకు అంత రేంజ్‌లో ఇవ్వరు" అనేది కూడా కేవలం ఒక అపోహే. సక్సెస్, టాలెంట్ ఎక్కడుంటే అక్కడ డబ్బు అదే వెంటపడుతుంది. వాళ్లు ముంబై నుంచి వచ్చారా, హైద్రాబాద్ వాళ్లా అనేది ఎవ్వరూ చూడరు. మన జయప్రద, శ్రీదేవిలు ముంబై వెళ్లి జెండా ఎగురవేశారు. అప్పట్లో కొంతమంది టాప్ హీరోల కంటే ఎక్కువ పారితోషికం తీసుకున్నారు. అక్కడి హీరోయిన్లకు కనీసం ఒక దశాబ్దం పాటు నిద్రలేకుండా చేశారు. కళాకారులకు ప్రాంత భేదాలు ఉండవు. ప్రొఫెషనలిజం ముఖ్యం.

> సినీఫీల్డులో ఆయా హీరోహీరోయిన్స్‌కు ఉన్న మార్కెట్, డిమాండును బట్టి వారి రెమ్యూనరేషన్స్ ఉంటాయి తప్ప "వాళ్లు ముంబైవాళ్ళు" అని రెమ్యూనరేషన్స్ ఎక్కువగా ఇవ్వరు.

> సినిమాలో ఒక లిప్ లాక్ సీన్ ఉందనుకోండి. ఇక్కడి హీరోయిన్స్‌ను ఒప్పించడం కష్టం. అలాగే, ఇప్పటి ట్రెండ్‌కు అనుగుణంగా చిన్న చిన్న టాప్స్, టైట్స్, లెగ్గీస్, షార్ట్స్, మిడ్డీస్, మినీస్... వేయడానికి మనవాళ్లల్లో 90 శాతం మంది ఒప్పుకోరు. ఇక స్విమ్ సూట్, వెట్ డ్రెస్ అన్నామా...  అంతే. నేనిక్కడ థర్డ్ గ్రేడ్ సినిమాల గురించి మాట్లడ్డం లేదు. ఇవన్నీ ఉన్నాయని.. రాజ్ కపూర్, విశ్వనాథ్, మణిరత్నం, గౌతం మీనన్ లాంటి వాళ్లు తీసిన చిత్రాల్ని చెత్త సినిమాలనలేం.

> ఇదంతా ఒక ఎత్తయితే, మన హీరోయిన్ల పేరెంట్స్ కొందరు చాలా డిమాండింగ్ గా అడిగేదొకటుంది. " మీ సినిమాలో మా అమ్మాయి వేసే డ్రెస్సులన్నీ మాకు ముందే చూపించండి. అవి చూశాకే మేం ఓకే చెప్తాం" అని! సినీ ఫీల్డు పట్ల, నటన పట్ల అవగాహనా రాహిత్యం, ప్రొఫెషనలిజం లేకపోవటం ఇలాంటి ఇబ్బందులకు కారణాలు. అనవసరంగా ఎందుకొచ్చిన కష్టాలు.. 'అంత అవసరమా' అని ఏ డైరెక్టరయినా అనుకోవటంలో తప్పులేదు. కోట్లరూపాయల ఇన్వెస్ట్‌మెంట్స్‌తో ఆటలాడలేరుగా!

కట్ చేస్తే -

హీరో అయినా, హీరోయిన్ అయినా అవ్వాలంటే చాలా కృషి చేయాల్సి ఉంటుంది. ఆ కృషి లేకుండానే భారీ పారితోషికాలు, సెలబ్రిటీ స్టేటస్, ఆ లైఫ్‌స్టయిల్ కావాలనుకోవడంలో అర్థంలేదు. 

ముంబై స్థాయిలో ఇక్కడి అమ్మాయిలు హీరోయిన్స్‌గా తయారవ్వాలి అంటే చాలా పరిస్థితులు వారికి అనుకూలించాలి. కుటుంబం నుంచి ప్రోత్సాహం కూడా ఉండాలి. ఇదంతా ఇక్కడి సంస్కృతిలో ఇప్పట్లో అంత ఈజీ కాదు. ఇంకా టైమ్ పడుతుంది.  

ఇవన్నీ ఎలా ఉన్నా, ఇలాంటి వ్యతిరేక పరిస్థితుల్లోంచి కూడా - ఇప్పటి ట్రెండీ లుక్ అండ్ బోల్డ్ పెర్ఫార్మెన్స్ అవసరాలకు అనుగుణంగా - కొత్తగా ఇంకో శ్రీదేవి, జయప్రద లాంటి తెలుగు హీరోయిన్స్ మళ్లీ త్వరలోనే వస్తారనీ... వాళ్ళలా బాలీవుడ్‌ను కూడా దున్నేస్తారనీ నా నమ్మకం.   

అవగాహన శూన్యత వేరు, అసలు నిజం వేరు!

మొన్నటి నా బ్లాగ్ పోస్టు ఒకదాని కింద వచ్చిన 2 కామెంట్స్‌ను ఇక్కడ ఉన్నదున్నట్టుగా కాపీ పేస్ట్ చేస్తున్నాను: 

"మీరు ఒక్కరే సినిమా రిస్క్ లేని పెట్టుబడి అని చెప్పేది.

అటువైపు ఆ గ్రేట్ ఆంధ్ర , తుపాకీ లాంటి వెబ్సైట్ చిన్న సినిమా ఎత్తిపోయింది అని , ఆహా తప్ప ఎవరు దేకడం లేదని .

పెట్టిన పైసలు అన్ని మూసి నది పాలైనట్టే అని చెప్తున్నాయి .

వారానికి చిన్న సినిమాలు 10 వస్తున్నాయి , ఒక్కటంటే ఒక్కటి కూడా కనపడ్డం లేదు సోమవారానికి .

మీరు చెప్పేదానికి, వాస్తవంగా బయట కనిపించేది చాలా తేడా కనిపిస్తుంది."

***

"సినిమా... ఇప్పుడు భారీ లాభాల్ని తెచ్చే ఆదాయమార్గం కూడా! అలాగే అది భారీనష్టాల్ని తెచ్చే ప్రమాదమార్గం కూడాను.

(Just an opinion, you need not publish this comment)"

***

కట్ చేస్తే - 

వారానికి 10 వ్యాపారాలు కూడా ప్రారంభమవుతాయి. ఎన్ని సక్సెస్ అవుతున్నాయి? 

వెబ్‌సైట్స్, యూట్యూబ్ చానెల్స్ వంద చెప్తాయి. రివ్యూయర్స్ వంద రాస్తారు. వాళ్ళందరికీ సొంత ఎజెండాలుంటాయి. 

ఇప్పుడు లేటెస్టుగా హిట్ అయిన "సామజవరగమన" చిన్న సినిమానే కదా?! ఇప్పటికే 40 కోట్లు దాటి కలెక్ట్ చేసింది.  

కట్ చేస్తే - 

సినిమాను కూడా ఒక వ్యాపారంలా భావించి, తగిన అవగాహనతో, మార్కెట్ అధ్యయనంతో జాగ్రత్తగా చేస్తే... సినిమా ఫ్లాప్ అయినా డబ్బులు ఎక్కడికీ పోవు. నాలుగు రకాల ఇన్‌కమ్ అవెన్యూస్ ఉన్నాయి. 

హిట్ అయితే, హిట్ అయిన రేంజ్‌ను బట్టి భారీ లాభాలొస్తాయి. 

దీనికి పెద్ద సినిమానా, చిన్న సినిమానా అన్న తేడాలేం లేవు. 

ఇదంతా ఎక్కడో నాలుగు గోడలమధ్య కూర్చొని రాస్తున్న థియరీనో, ఊహలో కాదు. 

బ్లాగ్ పోస్టుకో, కామెంట్‌కో కౌంటర్ కాదు. 

వాస్తవం. 

చిన్న నిర్మాతలయినా, పెద్ద నిర్మాతలయినా - ఈ అవగాహనతో తీసినవాళ్ళే నిలదొక్కుకుంటారు, నిలబడతారు. 

టెంప్ట్ అయి డబ్బు తగలేసుకునేవాళ్ళు పోతారు. 

దట్ సింపుల్. 

దీనికి ఒక్కటే ఒక్క మినహాయింపు ఏంటంటే... ఎంత అవగాహనతో ఎన్నెన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకున్నా, ఎంత ఒళ్ళు దగ్గర పెట్టుకున్నా, ఎంత కాలిక్యులేటెడ్ రిస్కుతో చేసినా, బిజినెస్ అన్న తర్వాత అప్పుడప్పుడూ దెబ్బలు తగులుతుంటాయి. సినిమా బిజినెస్ కూడా అలాంటిదే.    

కట్ చేస్తే - 

ప్రపంచంలో ఎక్కడైనా సరే... నెలకు వంద వ్యాపారాలు ప్రారంభమవుతే - వాటిలో సక్సెస్ అయ్యేవి 2 నుంచి 5 శాతం మించవు. 

తప్పు ఆ వ్యాపారానిది కాదు. 

వ్యాపారి అవగాహన, మైండ్‌సెట్. 

సినిమా కూడా ఒక వ్యాపారమే.     

వన్ సైడ్ ఆఫ్ సోషల్ మీడియా... (Guest Post)

- Guest post by Lahari Jithender Reddy, Hyderabad. 

ప్రస్తుత జెనరేషన్‌లో స్మార్ట్ ఫోన్ అనేది 

మనిషి కనీస అవసరాల్లోకి చేరిపోయింది .... 

చిన్నా పెద్ద అనే తేడా లేకుండా ప్రతి ఒక్కరు 

స్మార్ట్ ఫోన్ వాడుతున్నవారే ....

స్మార్ట్ ఫోన్‌కి మరొక పేరు సోషల్ ...

ఇప్పుడు ... 

సోషల్ మీడియా అనేది ప్రతి ఒక్కరికి 

ఒక ప్రెస్టేజ్ అయిపోయింది .... 

సోషల్ మీడియా ...

మంచికి ఎంత మంచిదో, చెడుకి అంత చెడ్డది ...

ఏ పని పాట లేకుండా ఉండే వారు 

ఏదో ఒక విషయాన్ని ..

అది నిజామా, కాదా 

తప్పా, ఒప్పా 

జరిగిందా, లేదా.... 

ఈ విషయాలన్నీ ఏ మాత్రం పట్టింపు లేకుండా 

ఇష్టారీతిన పోస్ట్లు పెట్టేయడం ...

నిజానికంటే అబద్ధానికి ఆత్రం ఎక్కువ అందుకే ...

నెక్స్‌స్ట్ ఆ పోస్ట్ ట్రేండింగ్ లో ఉంటుంది ...

దాని మీద అందరు అభిప్రాయాలూ చెప్పడం ..

జడ్జ్ చేయడం ..

చర్చలు, డిబేట్లు ....

ఇవి చాలవన్నట్లు మధ్యలోకి పాలిటిక్స్,

మతాలు, కులాలు ....

ఇవన్నీ వచ్చి మధ్యలో దూరి, 

నానా  రచ్చ చేసి సమయాన్ని వృధా చేసుకోవడం ....

ఆయా విషయాలపై, వార్తలపై 

అవగాహన ఉన్నవారు ...

విశ్లేషకులు ...

విషయ పరిశీలకులు ...

ఏ ఒక్కరు కూడా 

దీనిని వివరించే ప్రయత్నం చేయక పోగా ..

మనకెందుకులే అని 

వాళ్ళ మెదడులో ఉన్న విషయపరిజ్ఞానాన్ని 

సుప్తావస్థలో ఉంచేసి ....

దానికి పరిధి అనే దుప్పటి కప్పేసి ...

జరిగే దానిని అలా చూస్తూ ...

ఎంత విడ్డూరం!

ఇంత ...

ఇంత రచ్చ క్రియేట్ చేస్తున్న 

ఈ సోషల్ కంటెంట్ అంతా 

ఏమైనా పనికివచ్చేదా అంటే -

కాదు కాదు పనికి మాలిన విషయాలలో 

మొదటి ప్లేస్‌లో ఉండేది!

ఈ సోషల్ మీడియా ప్రభావం ఎంతలా ఉంది అంటే 

అబద్దాన్ని, నిజం అని అరిచి అరిచి నిజం చేసేంత ...

నిజం కళ్ళముందు కనిపిస్తున్నా  

సోషల్ మీడియా అనే కంటి పొర చేరిపోయి 

అంధులుగా మారేంత...  

నువ్వు చాలా ఆరోగ్యాంగా ఉంటావు ...

ఆనందంగా ఉంటావు ...

కానీ ఒక్కసారిగా నీ చావు న్యూస్ 

సోషల్ మీడియాలో వైరల్ అయిపోయింది ..

అందరు కామెంట్స్ పెడుతున్నారు .

రిప్ అని 

ఓం శాంతి అని 

స్వర్గలోక ప్రాప్తిరస్తు అని ...

అంటే... 

నువ్వు బతికుండగానే చంపేసి ...

నీ న్యూస్ వైరల్ చేసేసి, 

ఇంకా లేట్ చేస్తే ..

పిండం కూడా పెట్టేస్తారు ...

ఎవడో పనికిమాలిన వాడు 

వాని ఎంజాయిమెంట్ కోసం నిన్ను చంపేసి 

దాన్ని న్యూస్ చేసేసి, స్ప్రెడ్ కూడా చేసేస్తే ...

నువ్వు మీడియా ముందుకు వచ్చి 

నేను బతికే ఉన్నాను అని నిరూపించుకునే దౌర్భాగ్యం!

భార్యాభర్తలను, ప్రేమికులను 

కుటుంబాల్ని, స్నేహితుల్నీ... 

ఒక్క దెబ్బతో విచ్చిన్నం చేస్తున్న ఘనత

ఈ సోషల్ మీడియాది,

ఈ స్మార్ట్ ఫోన్లది కాదా?  

ఇది సోషల్ మీడియా - 

ఇక్కడ ఏమైనా జరగొచ్చు ..

చెడు మంచిది అయితది ..

రౌడీ హీరో అవుతాడు ..

మిడి మిడి జ్ఞానం అసలు విజ్ఞానాన్ని కప్పేస్తుంది ...

కులాల కొట్లాటలు 

మతాల మారణ హోమాలు ..

నాస్తికుల ఘీంకారాలు,

టన్నులకొద్దీ నానా చెత్త కంటెంట్ 

ఇది అది అని లేదు ..

విశ్వంలో ఉన్న ప్రతి విషయం ఇక్కడ ప్రస్తావనకు వస్తుంది ...

మొత్తం మీద తిమ్మిని బమ్మిని చేసి,  

బమ్మిని తిమ్మి చేసి 

సెలబ్రిటీ స్థాయి నుండి కామన్ మాన్ వరకు ..

పీఎం నుండి గల్లీ లీడర్ వరకు ..

ప్రతి ఒక్కరిని ఒక ఆట ఆడేసుకుంటూ ..

రోజు రోజుకు తన స్థానాన్ని పటిష్టం చేసుకుంటూ ...

ఇప్పుడే పుట్టిన పిల్లలను కూడా తనకి బానిసను చేసుకుంటూ ...

ఏకఛత్రాధిపత్యం చేస్తున్న ఈ సోషల్ మీడియాని - 

ఎంతయినా మెచ్చుకోవచ్చు,

ఎలాగైనా పొగడొచ్చు...  

- లహరి జితెందర్ రెడ్డి, హైద్రాబాద్.