చాలా రోజుల క్రితం నేనూ, మా భరత్ కారులో ప్యారడైజ్ మీదుగా వెళ్తుండగా తను ఈ మాట అనటం నాకింకా గుర్తుంది.
ప్రాక్టికల్ పాయింటాఫ్ వ్యూలో అది ఎంతవరకు సాధ్యం అన్నది పక్కనపెడితే, భరత్ చెప్పినదాంట్లో నేను చాలా అర్థాలు తీసుకున్నాను.
ఒక ఫేస్‌బుక్ పోస్టు పెట్టినా, ఒక ట్వీట్ పెట్టినా, ఒక బ్లాగ్ పోస్టు రాసినా... ప్రత్యక్షంగానో, పరోక్షంగానో దానికో పరమార్థం ఖచ్చితంగా ఉండాలి. అది ఉట్టి ఐదు నిమిషాలు కావచ్చు, అరగంట కావచ్చు. మన జీవితంలో కొంత సమయాన్ని అక్కడ వెచ్చిస్తున్నాం. ఆ సమయానికి చాలా విలువుంది.
మనం రాసేది ఒక వాక్యం కావచ్చు, ఒక పేరాగ్రాఫ్ కావచ్చు, ఒక పేజీ కంటెంట్ కావచ్చు. మన రైటింగ్‌కు కూడా ఒక విలువ ఉంటుందన్నది మనం గుర్తుంచుకోవాలి.
ఇవన్నీ నిజంగా పాటించలేనప్పుడు అసలు సోషల్‌మీడియా వైపు వెళ్లకపోవడమే మంచిది. హాయిగా ఒక పుస్తకం ఏదైనా చదువుకోవచ్చు. ఇంకేదైనా ఇంటి పని చేసుకోవచ్చు. చాలాకాలంగా పలకరించని ఒక ఫ్రెండ్ ఎవరికైనా కాల్ చెయ్యొచ్చు. వీటన్నిటికంటే ముందు ఇంట్లో పిల్లలతో, జీవిత భాగస్వామితో మంచి క్వాలిటీ టైమ్ గడపొచ్చు.
ఇవన్నీ నువ్వు పాటిస్తున్నావా అంటే "యస్" అనే చెప్తాను.
ఫేస్‌బుక్‌ను దాదాపు పూర్తిగా పక్కన పెట్టేశాను. ఫేస్‌బుక్ పేజ్‌లో, ట్విట్టర్‌లో, ఇన్‌స్టాగ్రామ్‌లో మాత్రం ఇప్పుడు రోజూ నా వర్కింగ్ స్టిల్స్, ఇతర సినిమా స్టఫ్ ఏదో ఒకటి పోస్ట్ చేస్తున్నాను. ఇప్పటినుంచి ఒక రెండేళ్లపాటు, వేరే పనులేమీ లేకుండా, పూర్తిగా సినిమా పనులే పెట్టుకొన్నాను కాబట్టి ఇప్పుడీ సోషల్ మీడియా బజ్ నాకు చాలా అవసరం.
సోషల్‌మీడియాలో ఇప్పుడు నేను చేస్తున్నది జస్ట్ వామప్. నా కొత్త ప్రాజెక్ట్ ప్రారంభమైనతర్వాత ఈ బజ్ మరొకలెవెల్లో ఉంటుంది.
కొన్ని సంకెళ్లు తెంచుకోవాలంటే కొన్ని చేయక తప్పదు. అలా చేయాల్సింది సినిమాలే అయినప్పుడు ఆ మజానే వేరు.
కట్ చేస్తే -
ఈ పోస్టు ప్రారంభంలో నేను ప్రస్తావించిన భరత్ ఎవరోకాదు. నేను గుంటూరు నవోదయ విద్యాలయలో పనిచేసినప్పుడు నా విద్యార్థి భరత్‌కృష్ణ. ఇండియాలో, అమెరికాలో నానా జాబ్స్ చేసి "ఓస్ ఇంతేనా" అని ఇండియాకు తిరిగొచ్చాడు. ఇప్పుడేదో స్టార్టప్ సన్నాహాల్లో ఉన్నాడు.
Guy on the Sidewalk అతని తొలి బెస్ట్‌సెల్లర్ ఇంగ్లిష్ నవల.
