ఎడిక్టెడ్ టూ బ్లాగింగ్

బ్లాగింగ్ బంద్ చేద్దామని ఒక అయిదారుసార్లు ఇంతకుముందు అనుకున్నాను.

లేటెస్టుగా ఈమధ్యే మొన్న ఆగస్టులో కూడా అనుకున్నాను. ఈ బ్లాగ్‌కు గుడ్‌బై చెప్తూ ఒక బ్లాగ్ పోస్ట్ కూడా పెట్టాను.

అయితే... అప్పటి నా ఆలోచన, నా నిర్ణయం తర్వాత విరమించుకున్నాను. కనీసం ఇంకో సంవత్సరం వరకూ నా ఈ బ్లాగింగ్ హాబీని కొనసాగించాలనుకొంటున్నాను. ఆ తర్వాత విషయం ఇప్పుడే చెప్పలేను.

ఇప్పుడయితే, రోజుకో పదిహేను నిమిషాలయినా ఇట్లా రాయకుండా ఉండలేను.

పనికొచ్చేదో, పనికి రానిదో... ఏదో ఒకటి రోజూ కాసేపు ఇలా రాయడం చాలా అవసరం నాకు. అంతలా ఎడిక్టయ్యాను.

ఏదో రాసి ఎవర్నో ఉధ్ధరించాలన్నది కాదు ఇక్కడ విషయం. నన్ను నేను ఉధ్ధరించుకోవడం కోసం మాత్రం నాకు నిజంగా తప్పనిసరి.

రాయడం అనేది నాకు సంబంధించినంతవరకు... ఒక థెరపీ. ఒక యోగా. ఒక ఆనందం. ఒక స్పిరిచువల్ ఎక్సర్‌సైజ్.

ఇంకో కొత్త బ్లాగ్ కూడా ప్రారంభించాను. నిన్నటివరకూ కొన్ని పోస్టులు కూడా రాశాను అందులో. కాని, నాకెందుకో నచ్చలేదు. ఇందాకే డిలీట్ చేసేశాను.

మనోహర్ చిమ్మని రాసే బ్లాగ్ ఒక్కటే ఉండాలి.

నగ్నచిత్రం.