లివింగ్ మై ట్రూత్!

సినిమాల్లోకి నేనెప్పుడూ పూర్తి స్థాయిలో దిగలేదు. అంతకంటే ముందు - అసలీ ఫీల్డులోకి రావాలని కూడా నేనెప్పుడూ అనుకోలేదు.

నేను సినిమాల్లోకి రావడం చాలా యాదృఛ్ఛికంగా జరిగింది. అప్పుడు కూడా సినిమాల్లోకి నేను వచ్చిన ఉద్దేశ్యం వేరు. తర్వాత జరిగిందీ, జరుగుతోందీ వేరు.

ఇప్పుడు కూడా నేనేదో మణిరత్నం, భన్సాలీ కావాలనుకోవడం లేదు..

జస్ట్ కొన్నాళ్లు.. ఒక తాత్కాలిక ప్లాట్‌ఫాం. కొంత మనీ రొటేషన్.. నాకూ, ప్రొడ్యూసర్స్, ఇన్వెస్టర్స్‌కీ. అంతే. అంతకు మించి సినీ ఫీల్డు గురించి నేను ఎక్కువగా ఆలోచించడం లేదు. అంత ఆసక్తి లేదు. ఆ అవసరం లేదు.

వందమంది నిర్ణయాలు. క్రియేటివిటీతో ఏ మాత్రం సంబంధం లేని మరో వందమంది లోపలి వ్యక్తుల, బయటి శక్తుల దయాదాక్షిణ్యాలు. అడ్డంకులు. వీటికోసం మన పడిగాపులు..

వీటన్నిటితో పనిలేని, ఏ మేనిప్యులేషన్స్ అవసరం లేని సిసలైన క్రియేటివిటీ ఫీల్డు బయట ఇంక చాలా ఉంది. నా చూపు, నా ఆలోచన, నా అతి చిన్న లక్ష్యం అదే.

నా స్వేఛ్ఛకు ఎలాంటి అడ్దంకులు, ఆంక్షలు ఉండని ఆ "క్రియేటివిటీ" పైనే నా దృష్టంతా. ఆ స్వేఛ్ఛ కోసమే ఈ కష్టమంతా.  

కట్ టూ మై ట్రూత్ -

నాకిష్టమైన అంశాల్లో ప్రధానమైంది క్రియేటివిటీ. చదవటం, రాయటం, ఆర్ట్, సినిమాలు.. ఇలా ఇంకా కొన్ని ఉన్నాయి. అన్నీ క్రియేటివిటీతో ముడిపడినవే. ఈ మధ్యకాలంలో నన్ను బాగా ఆలోచింపజేస్తున్న మరో ప్రధాన అంశం, నేను ఎక్కువ సమయాన్ని కెటాయిస్తున్న అంశం.. స్పిరిచువాలిటీ!

ప్యాషనే అనుకోండి.. ఎట్రాక్షనే అనుకోండి. ఈ రెండు అంశాలే ఇప్పుడు నాకెంతో ప్రియమైన అంశాలు. నన్ను కట్టిపడేస్తున్న అంశాలు. నా జీవిత వాస్తవాలు.

ఈ వాస్తవాల్ని కాదనే మరింకేవో స్వల్పమయిన ప్రయోజనాల మీద నాకు ఆసక్తి లేదు. నాకు సంబంధించని, నా వ్యక్తిత్వానికి సరిపడని అవాస్తవాల్ని వాస్తవాలుగా "మాస్కు" వేసుకోవటం పట్ల కూడా నాకు ఆసక్తి లేదు.

ఒక్కముక్కలో చెప్పాలంటే.. "అంత సీన్ లేదు!"

^^^

ఈ పోస్టు నిన్నటి పోస్టుకి కొనసాగింపు అన్న విషయం మీకు అర్థమయ్యే ఉంటుంది. సో, మరొక్కసారి.. నా మిత్రులూ, శ్రేయోభిలాషులూ.. థాంక్ యూ వన్ అండ్ ఆల్!