మొత్తానికి పట్టేశాడు!

పాకిస్తానీ సినిమా "వార్" మీద రెండు రోజుల క్రితం నేనో బ్లాగ్ రాశాను. రామ్‌గోపాల్‌వర్మ ఆ సినిమా చూసి (పైరేటెడ్ సీడీలో!) ఎంతగా ఇంప్రెస్ అయిపోయిందీ రాశాను.

కట్ టూ ఒక 40 గంటల తర్వాత -

"Just had a long telephonic chat with Bilal Lashari ..am as impressed with his humbleness as much as I was with his film Waar."
గంట క్రితం వర్మ చేసిన ట్వీట్ అది. దట్ ఈజ్ రామ్‌గోపాల్‌వర్మ! జస్ట్ సినిమా చూసి ఇంప్రెస్ అయిపోయి ఇంక ఆ విషయం మర్చిపోలేదు. పాకిస్తాన్‌లో ఉన్న "వార్" చిత్ర దర్శకుణ్ణి పట్టేశాడు. మాట్లాడేశాడు. మామూలుగా ఇదంత గొప్ప విషయంగా కనిపించకపోవచ్చు. నా ఉద్దేశ్యంలో మాత్రం ఖచ్చితంగా ఇది గొప్ప విషయమే. పనికిరాని హిపోక్రసీలు, ఈగోలు పక్కనపెట్టి - తనను ఇంప్రెస్ చేసిన ఒక డెబ్యూ దర్శకుడు పాకిస్తాన్‌లో ఉన్నా, ట్రేస్ చేసి పట్టుకుని మాట్లాడాకా ఆయన వదల్లేదు. అదీ ప్యాషన్. సినిమా మీద తనకు అంత మమకారం ఉంది కాబట్టే ఆయన ఆ రేంజ్‌కి వెళ్లగలిగాడు. ముంబైలో జెండా పాతి, హిట్లయినా ఫట్లయినా తను అనుకున్న చిత్రాలనే తీస్తూ, తనకంటూ ఒక బ్రాండ్‌ని క్రియేట్ చేసుకోగలిగాడు. కొన్నేళ్ల క్రితం ఒక ఇంగ్లిష్ ఆర్టికిల్లో ఎవరో రాసినట్టు - హిందీలో "ప్యారలల్ ఇండస్ట్రీ"ని నడిపిస్తున్నాడు.
ఇంక బ్యాక్ టూ మన వాళ్లు - పక్క దేశం మాట అలా ఉంచండి. పక్కనే ఉన్న ఇంకో దర్శకుని సినిమాను అప్రిషియేట్ చేయటానికి కూడా మనవాళ్లు ఓ తెగ ఫీలయిపోతారు. ఇదంతా నేనేదో ఆయన వీరాభిమానిగా రాయటం లేదు. అతని మీద జెలసీతో రాస్తున్నాను. ఎలాంటి హిపోక్రసీ లేని అతనిలోని క్రియేటివిటీకి ఇంప్రెస్ అయి రాస్తున్నాను. వర్మ సినిమా ఒక్కటే కావాలనుకున్నాడు. సినిమానే ప్రేమిస్తున్నాడు. సినిమా కోసమే బ్రతుకుతున్నాడు. రేపు సినిమా కోసమే చావొచ్చు కూడా! ఆ ఫ్రీడమ్.. అందరూ క్రియేట్ చేసుకోలేరు. దానికి ఎంతో దమ్ముండాలి.
అవ్వా బువ్వా రెండూ కావాలనుకుంటే కుదరదు. అయితే అట్టర్ ఫ్లాప్ అయినా అవుతారు. లేదంటే ఒక రొటీన్‌లోపడి అలా కొట్టుకుపోతుంటారు. అందుకు నేను మినహాయింపేమీ కాదు..