ముంబై వర్సెస్ హైద్రాబాద్!

ఒక డైరెక్టర్ గా శేఖర్ కమ్ముల క్రెడిబిలిటీని ఎవ్వరూ సందేహించనక్కర్లేదు. "హ్యాప్పీడేస్" కోసం, ఆయన సుమారు సంవత్సరం పాటు కొత్త తెలుగు నటీనటులకోసం ఎంతో అన్వేషించాడు. దీనికోసం టీవీ చానెల్స్తో కూడా టైఅప్ అయి మరీ.. ఎంతో సమయం వెచ్చించాడు. అబ్బాయిలయితే దొరికారు గానీ, మెయిన్ హీరోయిన్‌గా మాత్రం మళ్లీ ముంభై తమన్నానే తీసుకోవాల్సివచ్చింది. అదీ సిచువేషన్! ఇలాంటి ఉదాహరణలు ఎన్నయినా ఇవ్వగలను..

కట్ చేస్తే -

మొన్న నేనొక బ్లాగ్‌లో తెలుగు హీరోయిన్ల విషయంలో కొరత గురించి రాశాను. నేను రాసిన ఆ నాలుగు వాక్యాలు ఇవీ:

"కొత్త వారితో సినిమాలకు ఇదివరకటిలా ముంబై హీరోయిన్లకోసం వెళ్లటం లేదు ఎవ్వరూ. అందరూ తెలుగు అమ్మాయిలే కావాలంటున్నారు! ఒకరకంగా ఇది మంచి పరిణామం. కానీ, మనవాళ్లు ముంబై అమ్మాయిల రేంజ్‌ను మించి రెమ్యూనరేషన్లు డిమాండ్ చేస్తున్నారు. ప్రాబ్లెం అంతా అక్కడే వస్తోంది. విసుగొచ్చిందా, మళ్లీ అందరూ "చలో ముంబై" అంటారు. తప్పదు. అలా జరగదనే ఆశిద్దాం."  

ఈ నాలుగు వాక్యాల మీద కొన్ని కామెంట్స్ బ్లాగ్‌లోనూ, ఎన్నో కామెంట్లు బయట డైరెక్టుగానూ వచ్చాయి. చాలా సహజమయిన, న్యాయమైన ఆ సందేహాలకు సమాధానం చెప్పాల్సిన బాధ్యత నామీద ఉంది. కామెంట్స్‌లో ఎక్కువగా రాయటం కన్నా, ఇలా ఇంకొక బ్లాగ్ పోస్టు రూపంలో వివరంగా రాస్తేనే బాగుంటుందని నాకనిపించింది.

కట్ టూ టాపిక్ -

నిజానికి ముంబై హీరోయిన్స్ అందరూ ముంబై వాళ్లు కానే కారు. దేశంలోని అన్ని రాష్ట్రాల నుంచి అక్కడికి వచ్చి మోడలింగ్‌ చేసుకుంటున్నవాళ్లు వాళ్లంతా. వాళ్లల్లో కొందరు సినిమాలకూ ట్రై చేస్తుంటారు హీరోయిన్ అయిపోవాలని. సో, మనం ముంబై నుంచి దిగుమతి చేసుకున్న, చేసుకుంటున్న ముంబై హీరోయిన్లలో దాదాపు అన్ని రాష్ట్రాలవాళ్లూ ఉన్నారు. మన సొంత తెలుగువాళ్లతో సహా!

ఫ్యాషన్‌కూ, మోడలింగ్‌కూ, యాడ్ మేకింగ్‌కూ ముంబై ప్రధాన కేంద్రం కాబట్టి, అవకాశాలు అక్కడే ఎక్కువ కాబట్టి వీళ్లంతా ముందు అక్కడ ల్యాండ్ అయిపోతారు. ఆ తర్వాతే నెమ్మదిగా సినిమా ప్రయత్నాలూ చేస్తుంటారు.

ఇక్కడ ముంబైని ఒక ప్రాంతంగా నేను చూడటం లేదు. ఒక అడ్వాన్స్‌డ్ మీడియా కేంద్రంగా చూస్తున్నాను. అక్కడ ఒక డిసిప్లిన్ ఉంటుంది. ఒక ప్రొఫెషనలిజం ఉంటుంది. ముఖ్యంగా మోడలింగ్, ఫిలిం యాక్టింగ్‌లకు సంబంధించినతవరకూ. ఇక, హీరోయిన్ల విషయానికొస్తే, వాళ్ల శరీర సౌష్టవం పట్ల వాళ్లకు ఒక పర్‌ఫెక్ట్ అయిడియా ఉంటుంది. సీరియస్‌నెస్ ఉంటుంది. అది మన లోకల్ అమ్మాయిల్లో తక్కువ. చాలా మంది విషయంలో అసలు ఆ బాడీ సెన్స్ ఉండదు.

ఆడిషన్స్‌కు వచ్చే ముంబై అమ్మాయిల్లో నూటికి నూరు శాతం మంది అన్ని విధాలుగా ప్రొఫెషనల్స్ అంటే అతిశయోక్తికాదు. నటన, డాన్సు, సినీ ఫీల్డు పట్ల ఒక ప్యాషన్, అవగాహన అన్నీ ఉంటాయి. హీరోయిన్‌గా తాను సెలక్టు కావాలనీ, అయితే చాలనీ.. ముందు ఆ విషయం మీదే వాళ్ల ఫోకస్ ఉంటుంది. అంత అద్భుతంగా ఆడిషన్స్‌లో తమ ఉనికిని చాటుతారు. మన వాళ్లు మాట్లాడే మొట్టమొదటి విషయం "రెమ్యూనరేషన్ ఎంతిస్తారు?" అని. ఇంకా వాళ్ల ఆడిషన్ కూడా కాకుండానే!

ఇక్కడ నా పాయింటు అమ్మాయిలు ఎక్కడి వాళ్లు అన్నది కానే కాదు. వాళ్లు ఎంత ప్రొఫెషనల్స్ అన్నదే నాకు అవసరం. ముంబై అన్న మాట రావటానికి కారణం .. అక్కడ కేంద్రీకృతమై ఉన్న అమ్మాయిలంతా పక్కా ప్రొఫెషనల్స్ కావటమే.

నిజానికి, అలాంటి ప్రొఫెషనలిజం ఉన్నవాళ్లే సినిమాకు పనికి వస్తారు.. సినీ ఫీల్డులో నిలదొక్కుగోగలుగుతారు.

ఇటీవల విడుదలయి అద్భుత విజయం సాధించిన ఒక నాలుగయిదు "యూత్" చిత్రాల్లోని హీరోయిన్లు తెలుగు వాళ్లే కావటం వల్ల ఒక్కసారిగా సీన్ మారిపోయింది. ఈ రేంజ్ చిత్రాల్లో అందరూ తెలుగు అమ్మాయిలే కావాలని కోరుకుంటున్నారు. నిజంగా ఇదొక మంచి పరిణామం. దీన్ని మన తెలుగు అమ్మాయిలు బాగా క్యాష్ చేసుకోవచ్చు. అది కేవలం రెమ్యూనరేషన్ మీద మాత్రమే దృష్టి కాకుండా ఉంటే బావుంటుంది. నటనతో, ప్రొఫెషనలిజంతో ముందు హీరోయిన్ కావటం కోసం ప్రయత్నించాలి.

ఆ తర్వాత జస్ట్ ఒక్క సక్సెస్ చాలు.. రెమ్యూనరేషన్ కోరుకున్నంత అదే వస్తుంది. ఇంకా చెప్పాలంటే, సినిమా ఫట్ అయినా, "ఆ కొత్త హీరోయిన్ బాగుంది.. బాగా చేసింది" అనిపించుకుంటే చాలు. మరో  నాలుగు సినిమాల్లో ఈజీగా బుక్కయిపోతారు. బోలెడంత డబ్బూ వస్తుంది.

ముంబై వాళ్లకే ఎక్కువ డబ్బు ఇస్తారు, ఇక్కడి అమ్మాయిలకు అంత రేంజ్‌లో ఇవ్వరు అనేది కూడా కేవలం ఒక అపోహే. సక్సెస్, టాలెంట్ ఎక్కడుంటే అక్కడ డబ్బు అదే వెంటపడుతుంది. వాళ్లు ముంబై నుంచి వచ్చారా, హైద్రాబాద్ వాళ్లా అనేది ఎవ్వరూ చూడరు.

మన జయప్రద, శ్రీదేవిలు ముంబై వెళ్లి జెండా ఎగురవేశారు. అక్కడి హీరోయిన్లకు కనీసం ఒక దశాబ్దం పాటు నిద్రలేకుండా చేశారు. కళాకారులకు ప్రాంత భేదాలు ఉండవు. ఉండకూడదు కూడా. ప్రొఫెషనలిజం ముఖ్యం. ప్రాంతం కాదు.

చివరగా.. కట్ టూ ప్రొఫెషనలిజం -

సినిమాలో ఒక లిప్ లాక్ లేదా ముద్దు సీన్ ఉందనుకోండి. మనవాళ్లు అస్సలు ఒప్పుకోరు. అలాగే, ఇప్పటి ట్రెండ్‌కు అనుగుణంగా చిన్న చిన్న టాప్స్, టైట్స్, లెగ్గీస్, షార్ట్స్, మిడ్డీస్, మినీస్.. వేయడానికి మనవాళ్లల్లో 90 శాతం మంది ఒప్పుకోరు. ఇక స్విమ్ సూట్, తడిబట్టలు అన్నమా.. అంతే.

నేనిక్కడ థర్డ్ గ్రేడ్ సినిమాల గురించి మాట్లడ్డం లేదు. ఇవన్నీ ఉన్నాయని.. రాజ్ కపూర్, విశ్వనాథ్, మణిరత్నం, గౌతం మీనన్ లాంటి వాళ్లు తీసిన చిత్రాల్ని చెత్త సినిమాలనలేం.

ఇదంతా ఒక ఎత్తయితే, మన హీరోయిన్ల పేరెంట్స్ కొందరు చాలా డిమాండింగ్ గా అడిగేదొకటుంది. " మీ సినిమాలో మా అమ్మాయి వేసే డ్రెస్సులన్నీ మాకు ముందే చూపించండి. అవి చూశాకే మేం ఓకే చెప్తాం" అని!

సినీ ఫీల్డు పట్ల, నటన పట్ల అవగాహనా రాహిత్యం, ప్రొఫెషనలిజం లేకపోవటం ఇలాంటి ఇబ్బందులకు కారణాలు. అనవసరంగా ఎందుకొచ్చిన కష్టాలు.. 'అంత అవసరమా' అని ఏ డైరెక్టరయినా అనుకోవటంలో తప్పులేదు.  తప్పు కాదు.